Στην “Επικοινωνιακή Θεολογία” της Ορθοδοξίας, το “ουράνιο Internet” εκπροσωπείται με τη μορφή της προσευχής : «Ἡ προσευχή ἐγκαλεῖ τήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἐπιτυγχάνει τήν ἄρρητη ἐπικοινωνία τῶν ἀνθρώπων καί τῶν “ἄυλων δυνάμεων” πέρα ἀπό χρόνο, τόπο καί ὑλικές καταστάσεις»[1].
Πιο συγκεκριμένα, στον πολιτισμό της “Επικοινωνιακής Θεολογίας” δεν αποθεώνεται η κίβδυλη και στην ουσία ανύπαρκτη ψυχική επαφή που το διαδίκτυο υπόσχεται αλλά εξυμνείται και αγιάζεται η «ουράνια διαδικτυακή» επαφή, η οποία προβάλλει ως γνήσια και αυθεντική οντολογική Κοινωνία με το Υπερβατικό, μέσω της αγιοπνευματικής προσευχητικής παρρησίας.
Παραπομπές:
[1] Γαϊτάνη Β., Homo mediator and homo theologicus, σελ. 253.