Ποιος είναι ο ορισμός και τι σημαίνει να είναι κανείς χριστιανός ορθόδοξος; Ας αφήσουμε τον Όσιο Ιουστίνο Πόποβιτς (1894-1979, εορτή 1/14 Ιουνίου, αγιοκατάταξη 2/5/2010) να μας διαφωτίσει: «Διότι τι σημαίνει να είναι κανείς ορθόδοξος χριστιανός; Σημαίνει τούτο: να ευρίσκεται εις τον συνεχή αγώνα από τον άνθρωπον προς τον Θεάνθρωπον, να ευρίσκεται εις την συνεχήν οικοδομήν του εαυτού του διά των θεανθρωπίνων μυστηρίων, ασκήσεων και αρετών. Και εις αυτό ο ορθόδοξος άνθρωπος, ποτέ δεν είναι μόνος, αλλά κάθε αίσθησίς του και κάθε πράξις και σκέψις του είναι προσωπικαί – καθολικαί. Όχι μόνον προσωπικαί και όχι μόνον καθολικαί, αλλά θεανδρικαί» (Ιουστίνου Πόποβιτς, Άνθρωπος και Θεάνθρωπος, εκδ. Παπαδημητρίου, Αθήναι 1970, σελ. 123).
Και συμπληρώνει: «Όταν ο ορθόδοξος χριστιανός σκέπτεται, το κάμνει εν προσευχή μετά φόβου και τρόμου, διότι γνωρίζει ότι εις αυτό μυστικώς συμμετέχει όλος ο χορός των Αγίων, όλος ο χορός όλων των μελών της Εκκλησίας. Ουδέποτε ούτος ανήκει εις τον εαυτόν του, αλλά εις όλους τους Αγίους, και δι᾿ αυτών εις τον πανάγιον Κύριον Ιησούν. Όταν θεωρή το πνεύμα του ο ορθόδοξος χριστιανός, λέγει εις τον εαυτόν του: «το πνεύμα μου δεν είναι τίποτε, εάν δεν πληρωθή και τελειωθή με το Άγιον Πνεύμα»» (Αυτόθι, σελ. 123).