Άγιος Καλλίνικος: Όχι στον εκφοβισμό!
Στους καιρούς μας η έννοια της ευγενικής άμιλλας έχει αντικατασταθεί από τη μανία της επιβολής. Ο καθένας μάχεται νυχθημερόν να επιβληθεί έναντι άλλου∙ έθνος επί έθνους, άτομο επί ατόμου, ιδεολογία επί ιδεολογίας. Η πάλη αυτή άλλες φορές γίνεται με ήπια μέσα, άλλοτε όμως λαμβάνει μορφή σκληρού πολέμου. Τότε που δεν ματώνουν απλά οι άνθρωποι, αλλά πρώτιστα ο πολιτισμός μας που δεν μας έχει πείσει ότι οι όποιες διαφορές δεν μπορούν να μας οδηγούν στα άκρα και ότι η κάθε μορφής σύρραξη καταντά να είναι ολέθρια έναντι της προσωπικότητάς μας, του μέλλοντος μας, της ιστορίας μας.
Του αρχιμ. Χρυσόστομου Χρυσόπουλου, Θεολόγου-διδάσκοντος Παν/μίου Πειραιώς, για το dogma.gr
Ο χρόνος και ο τόπος που έζησε ο εορταζόμενος σήμερα Άγιος Καλλίνικος δεν είναι και οι πλέον φιλικοί για τον χριστιανισμό. Το μήνυμα που κόμιζε στην ανθρωπότητα ήταν αναμφισβήτητα σωτήριο και ανακαινιστικό, δεν έγινε όμως και αποδεκτό από όλους και εύκολα. Η πάλη του με τον κόσμο των ειδώλων ήταν τόσο ισχυρή, ώστε να ενταχθεί στο νέφος των μαρτύρων. Οι πρώτοι χριστιανικοί αιώνες είχαν έντονα τα στοιχεία του διωγμού, της ομολογίας, του μαρτυρίου. Μας τα προσφέρει και ο μεγαλομάρτυρας Άγιος Καλλίνικος και οφείλουμε να τα δεχθούμε ως παρακαταθήκη σπουδαία, όπως γίνεται και για τους αναρίθμητους επώνυμους και ανώνυμους αγωνιστές ανάλογων περιστάσεων διαχρονικά και παγκόσμια.
Δεν ήταν ένας ιερός ακτιβιστής, ούτε και ο ρομαντικός οραματιστής μιας άλλης εποχής. Είναι ο συνειδητοποιημένος κατηχητής των συμπατριωτών του, ο ενάρετος και αγαθός χριστιανός, αρετές που εκτός από αντιληπτές γίνονταν και πόλος έλξης πολλών και αποδοχής τοιουτοτρόπως του χριστιανικού μηνύματος. Το τίμημα ήταν βαρύ: σύλληψη, μαρτύριο, θάνατος. Δρόμος χριστομίμητος, εκούσιος, θαυμαστός.
Ο Άγιος Καλλίνικος -που θυμόμαστε στις 29 Ιουλίου κάθε χρόνου- αντιστάθηκε με τόλμη στον εκφοβισμό της εξουσίας. Είχε δε αυτός τα εξής στάδια: α. πνευματικός με τη σύλληψή του, β. ιδεολογικός με τις απειλές τους και γ. σωματικός με τα βασανιστήρια που υπέστη. Ακολούθησε τον Κύριο όχι τυπικά, αλλά έμπρακτα και μαρτυρικά. Έδειξε αποφασιστικότητα, αγωνιστικότητα, γενναιότητα. Για τον λόγο αυτό και η αγιοκατάταξή του δεν ήταν πράξη επιπόλαιη, αλλά απόφαση αιματοβαμμένη.
Ως παράδειγμα άριστο για την νεολαία μας έρχεται το συναξάρι του Αγίου που θα θυμηθούμε αύριο. Αφορά τη μερίδα της κοινωνίας μας που χάρη στα λάθη του παρελθόντος και την έλλειψη προτύπων στον περίγυρό της διαρκώς μειώνεται αριθμητικά, φτωχαίνει πνευματικά, φθείρεται ποιοτικά. Είναι καταστάσεις δυσοίωνες για το μέλλον του τόπου μας και δυστυχώς παραμένουν φαινόμενα που δεν προβληματίζουν τους αρμόδιους και δεν ανησυχούν τους υπαίτιους. Από πρωταγωνιστές του σήμερα καταντήσαμε τα νιάτα μας ουραγούς των εξελίξεων και από πρωτεργάτες του μέλλοντος τα οδηγήσαμε στην απογοήτευση. Τους στερήσαμε υγιή πρότυπα βιοπάλης για χάρη του προοδευτισμού μας και τους παρουσιάζουμε ως αξιόλογο ότι πιο ρηχό, ανούσιο, ευτελές.
Οι ημέρες μας είναι παράξενες και δύσκολες∙ αμνηστεύουν την παρανομία, επαινούν την αμαρτία, ευνοούν την εκτροπή. Υπάρχουν οι Άγιοι όπου τιμώντας τους λαμβάνουμε ελπίδες απεγκλωβισμού μας από τις ψυχοφθόρες επιλογές μας. Καλούμαστε να παλέψουμε την τρομοκρατία την οικονομική από τους ισχυρούς, την ηθική από τους επιτήδειους, τη λεκτική από τους προκατειλημμένους. Όταν προσπερνάμε τις ευκαιρίες αντίδρασης και τους λόγους αντίστασης, αυξάνονται οι κάθε λογής τρομοκράτες και τους παραδινόμαστε αμαχητί. Ας προσπαθήσουμε να αναστρέψουμε τον κατήφορό μας πριν καταλήξουμε στον όλεθρο. Άγιοι σαν τον μάρτυρα Καλλίνικο είναι αναχώματα ισχυρά, παραδείγματα σοβαρά, πρόσωπα δυναμικά. Ας τα αξιοποιήσουμε, ας τα μιμηθούμε, ας τα προβάλουμε.
