Άγιος Λάζαρος εκ Τριπόλεως: η ηρωίδα μητέρα του που τον στήριζε στο μαρτύριο!
Οι Τούρκοι, ενοχλημένοι από την ιεραποστολή και κατηχητική του δράση, τον συνέλαβαν. Τον φυλάκισαν, τον ενέπαιξαν, τον ελοιδόρησαν, τον απείλησαν. Υπέστη φριχτά βασανιστήρια εντός της φυλακής. Τέλος, αποκαμωμένοι και οι ίδιοι οι δήμιοι από την αυταπάρνηση του Αγίου, τον έριξαν στη φωτια. ‘Ηταν 23 Φεβρουαρίου 1605.
Του Αναστασίου Μαρίνη, θεολόγου
Ο Άγιος Ιερομάρτυς Λάζαρος καταγόταν από την Τρίπολη της Πελοποννήσου. Χειροτονήθηκε ιερέας και ανέπτυξε ένα σπάσνιο ποιμαντικό και φιλανθρωπικό έργο. Νουθετούσε, δίδασκε, προσέτρεχε και συνέπασχε με όσους είχαν ανάγκη. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, χωρίς ο ίδιος να το επιδιώξει, έγινε γνωστός σε όλη την ευρύτερη περιοχή, τόσο για την ανεξικακία όσο και την αγιοσύνη του.
Οι Τούρκοι, ενοχλημένοι από την ιεραποστολή και κατηχητική του δράση, τον συνέλαβαν. Τον φυλάκισαν, τον ενέπαιξαν, τον ελοιδόρησαν, τον απείλησαν. Υπέστη φριχτά βασανιστήρια εντός της φυλακής. Τέλος, αποκαμωμένοι και οι ίδιοι οι δήμιοι από την αυταπάρνηση του Αγίου, τον έριξαν στη φωτια. ‘Ηταν 23 Φεβρουαρίου 1605.
Ιδιαίτερη θέση στο Συναξάρι του Αγίου καταλαμβάνει η μητέρα του. Αυτή η μακαρία, ως ηρωίδα, πιότερο ως αγία, όχι μόνο δεν εφρόντισε να προσπαθήσει να πείσει τον υιό της να αποκηρύξει τη θέση του και να αρνηθεί τον Κύριο Ιησού Χριστό, αλλά τον «έσπρωχνε» τον εμψύχωνε, τον νουθετούσε και παρότρυνε γρήγορα, γρήγορα να γευθεί το άγιο μαρτύριο! Αγίες γυναίκες! Αγίες μητέρες! Άγιοι γονείς!
Ας διδαχθούμε, λοιπόν, και εμείς, σήμερα! Ας στηρίξουμε ό,τι υψηλό και ενάρετο, ας εμφυχώνουμε τα παιδιά και εγγόνια μας, κάθε νέο και νέα της εποχής μας, να μη λησμονήσουν, να μην ξεχαστούν, να μη ξεθωριάσει μέσα τους ο δρόμος που οδηγεί στον Παράδεισο!
