Ποια είναι αυτή η Βασιλεία του Θεού, για την οποία μιλάει εδώ ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός; Αυτή για την οποία είπε· «Η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστίν» (Λκ. 17, 21)
Με το παράδειγμα του σπόρου που βλασταίνει και στη συνέχεια γίνεται στάχυ, ο Κύριος μάς αποκαλύπτει το μεγάλο μυστήριο, το μυστήριο που τελείται μέσα στην ψυχή του κάθε χριστιανού, όταν αυτή γίνεται κοινωνός της Βασιλείας των Ουρανών.
Γνωρίζει ο γεωργός πώς ο σπόρος γίνεται στάχυ; Γνωρίζει ο κηπουρός πώς το βλαστάρι αναπτύσσεται σε καρποφόρο δένδρο ή πώς φυτρώνουν αυτά τα όμορφα λουλούδια; Κανείς δεν το γνωρίζει. Είναι ένα μυστήριο που μόνο ο Θεός το γνωρίζει, το μυστήριο που τελείται μέσα στη γη. Γνωρίζουν κάτι οι βοτανολόγοι, αλλά η γνώση τους είναι σχεδόν μηδαμινή μπροστά σ’ αυτά που θα έπρεπε να γνωρίσουν για να καταλάβουν τι ακριβώς συμβαίνει και πώς από ένα μικρό κόκκο φυτρώνει ένα όμορφο φυτό.
Υπάρχει η επιστήμη που λέγεται εμβρυολογία. Η επιστήμη αυτή μελετά τα έμβρυα του ανθρώπου και των ζώων σε διάφορα στάδια της ανάπτυξής τους. Αλλά βλέπει μόνο εξωτερικά πώς σχηματίζεται και αναπτύσσεται το έμβρυο και δεν μπορεί να εξηγήσει ποια δύναμη τα κάνει όλα αυτά. Μπορεί να μας εξηγήσει το μηχανισμό της κληρονομικότητας; Όχι, όσο και να αναπτυχθεί αυτή η επιστήμη, ποτέ δεν θα μπορέσει να το μάθει. Αυτό το μεγάλο μυστήριο του Θεού θα παραμένει για μας πάντοτε κρυφό.
Όπως φυτρώνει το φυτό, όπως σχηματίζεται το έμβρυο στη μήτρα της μητέρας, με τον ίδιο μυστικό τρόπο αρχίζει και γίνεται πραγματικότητα η Βασιλεία του Θεού μέσα στην ψυχή ενός χριστιανού. Και το μυστήριο αυτό είναι ακόμα βαθύτερο από το μυστήριο της γέννησης και της ανάπτυξης των ζωντανών οργανισμών. Εδώ η θεία χάρη ενεργεί μέσα στην καρδιά που διψά την αλήθεια, την καρδιά που έχει αγαπήσει τον Χριστό. Αυτή η χάρη γεννά μέσα μας τις αρετές και μας οδηγεί στην πνευματική τελείωση, η οποία τελείωση γίνεται η Βασιλεία του Θεού μέσα μας. Δεν γνωρίζουμε πώς λειτουργεί η θεία χάρη μέσα στην καρδιά μας, πολλές φορές οι ενέργειές της είναι εντελώς απαρατήρητες και όμως η χάρη λειτουργεί, λειτουργεί ασταμάτητα. Ο Θεός αδιαλείπτως οικοδομεί στην ψυχή μας τη μεγάλη και ένδοξη Βασιλεία του. Δεν υπάρχει μυστήριο μεγαλύτερο απ’ αυτό.
Δεν γνωρίζουμε τις οδούς της θείας χάρης, όπως δεν γνωρίζει ο γεωργός με ποιο τρόπο ο σπόρος γίνεται στάχυ. Κοιμάται το βράδυ και ξυπνάει το πρωί, κάνει τη δουλειά του και ο σπόρος βλασταίνει και αυξάνει. Αυτός μόνο περιμένει να έλθει ο καιρός του θερισμού. Το ίδιο και στην πνευματική μας ζωή. Δεν γνωρίζουμε πώς τελείται το μεγάλο μυστήριο της πνευματικής μας τελείωσης που το ενεργεί ο Θεός.
Όπως είπα, πολλές φορές δεν βλέπουμε πώς η θεία χάρη ενεργεί στη ζωή μας. Και δεν καταλαβαίνουμε ότι τα γεγονότα και οι περιστάσεις της ζωής μας φέρνουν επάνω τους τη δική της αψευδή σφραγίδα. Μετά, όταν θα γεράσουμε και θα δούμε τη ζωή μας όλη, θα φανερωθεί ο δρόμος που η χάρη του Θεού ακολουθούσε μέσα στην καρδιά μας.
Φέρνουμε στη μνήμη τα γεγονότα της ζωής μας, τις σκέψεις και τα αισθήματά μας. Τα βλέπουμε κάτω από ένα διαφορετικό φως και φωτίζεται ο νους μας και αρχίζουμε να κατανοούμε τις οδούς του Θεού. Γίνεται φανερό για μας ότι οι σκέψεις, οι επιδιώξεις, οι πράξεις και τα γεγονότα της ζωής μας, τα οποία εμείς τα θεωρούσαμε ασήμαντα, όλα αυτά κατευθύνονταν από τη Θεία Πρόνοια.
Θα καταλάβουμε ότι σ’ όλη τη ζωή μας μάς οδηγούσε ο Θεός, μας οδηγούσε με ένα τρόπο θαυμαστό στην Βασιλεία του. Έτσι αποκαλύπτεται στην καρδιά μας η Βασιλεία των Ουρανών. Ο Θεός την φανερώνει μέσα μας. Ας είμαστε προσεκτικοί σ’ αυτά που γίνονται στη ζωή μας, και το πιο πολύ απ’ όλα να φυλαγόμαστε να μη γογγύζουμε κατά του Θεού. Αγόγγυστα να υπομένουμε τις θλίψεις και τα παθήματα, διότι μ’ αυτά κτίζεται μέσα στην καρδιά μας η Βασιλεία του Θεού. Πάντα να ευχαριστούμε τον Θεό για όλα, και τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα γεγονότα της ζωής μας. Αμήν.
Από το βιβλίο: Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας, Λόγοι και ομιλίες, τόμος Γ’. Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 98-100.