Άγιος Παΐσιος: «Να θέτουμε όρια στα παιδιά»
Φυσικά δεν πρέπει να ξεπερνούν τα όρια, αλλά ο καθένας να βοηθάει τον άλλον με τον τρόπο του. Αν φας λ.χ. κάτι πολύ γλυκό, θέλεις να φας και κάτι που είναι λίγο αλμυρό. Τρως, ας υποθέσουμε, πολλά σταφύλια, θέλεις και λίγο τυρί, για να κόψει την γλύκα.
Μεταξύ των συζύγων, πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο, ώστε τα παιδιά να διδάσκονται μετρημένα, όμορφα, μελετημένα και απροσποίητα.
Ο ένας κρατάει λίγο φρένο, ο άλλος λέει: «Άφησε τα παιδιά λίγο ελεύθερα». Αν τα στριμώξουν και οι δύο, θα χάσουν τα παιδιά τους. Και αν τα αφήσουν και οι δύο ελεύθερα, πάλι θα τα χάσουν. Ενώ έτσι βρίσκουν και τα παιδιά μία ισορροπία. Θέλω να πω ότι όλα χρειάζονται.
Φυσικά δεν πρέπει να ξεπερνούν τα όρια, αλλά ο καθένας να βοηθάει τον άλλον με τον τρόπο του. Αν φας λ.χ. κάτι πολύ γλυκό, θέλεις να φας και κάτι που είναι λίγο αλμυρό. Τρως, ας υποθέσουμε, πολλά σταφύλια, θέλεις και λίγο τυρί, για να κόψει την γλύκα.
Ή τα λάχανα, άμα είναι πολύ πικρά, δεν τρώγονται. Το λίγο πικρό όμως βοηθάει, όπως και το λίγο ξινό. Αλλά, αν όποιος είναι ξινός λέει: «να γίνετε όλοι ξινοί σαν κι εμένα», όποιος είναι πικρός λέει: «να γίνετε όλοι πικροί», και ο άλλος που είναι αλμυρός λέει: «όλοι να γίνετε αλμυροί», τότε δεν γίνεται χωριό.
