Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ: «Ἀλλο αγάπη, άλλο δικαιοσύνη του Θεού»
Η διάκριση αλλά και συμπόρευση αγάπης και δικαιοσύνης του Θεού, κατά τον Άγιο Σωφρόνιο του Έσσεξ.
Ο Άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ αναφέρεται στη διάκριση μεταξύ αγάπης και δικαιοσύνης του Θεού:
Ἡ νομική ἀντίληψη γιά τή δικαιοσύνη εἶναι ἴδιο τῶν ἀνθρώπων. Ἀπορρίπτουν σάν ἀδικία, ἀσύμφωνη μέ τή νομική συνείδησή τους, τήν ἀπόδοση σέ κάποιον εὐθύνης γιά τήν ἐνοχή ἑνός ἄλλου. Ἀλλιῶς ὅμως μιλᾶ τό πνεῦμα τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ. Σύμφωνα μέ τό πνεῦμα αὐτῆς τῆς ἀγάπης ἡ συμμετοχή στήν εὐθύνη γιά τήν ἐνοχή ἐκείνου πού ἀγαπᾶμε, ἀκόμα καί ἡ πλήρης ἀνάληψη τῆς εὐθύνης, ὄχι μόνο δέν εἶναι κάτι παράξενο, ἀλλά εἶναι κάτι τό τελείως φυσικό. Ἐπί πλέο στήν ἀνάληψη αὐτῆς τῆς ἐνοχῆς τοῦ πλησίον ἐκδηλώνεται ἡ γνησιότητα τῆς ἀγάπης καί ἐπιτυγχάνεται ἡ αὐτοσυνειδησία της. Ὅταν δέν ἐπωφελεῖται κανείς μόνο ἀπό τήν εὐχάριστη πλευρά τῆς ἀγάπης, ἀλλ’ ἀναλαμβάνει ἐλεύθερα καί συνειδητά τήν ἐνοχή καί τούς πόνους τοῦ ἀγαπημένου, τότε ἡ ἀγάπη φτάνει στήν ὁλομερή τελειότητά της.
Πολλοί δέν μποροῦν ἡ δέν θέλουν νά δεχτοῦν καί νά σηκώσουν καλοπροαίρετα τά ἀποτελέσματα τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος τοῦ Ἀδάμ. Λένε: «Ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα ἔφαγαν τόν ἀπαγορευμένο καρπό, ἐγώ τί φταίω; Εἶμαι ἕτοιμος νά ἀναλάβω τήν εὐθύνη γιά τά ἁμαρτήματά μου, ἀλλά μόνο γιά τά δικά μου κι ὄχι γιά τά ξένα». Καί δέν καταλαβαίνει αὐτός ὁ ἄνθρωπος πώς μ’ αὐτή τή στάση τῆς καρδιᾶς του ἐπαναλαμβάνει μέσα του τό ἁμάρτημα τοῦ Προπάτορα καί τό ἀφομοιώνει σάν προσωπικό του ἁμάρτημα καί πτώση. Ὁ Ἀδάμ ἀρνήθηκε τήν εὐθύνη, ρίχνοντας τήν ἐνοχή στήν Εὔα καί στό Θεό, πού τοῦ ἔδωσε αὐτή τή γυναίκα, κι ἔτσι διέσπασε τήν ἑνότητα τοῦ Ἀνθρώπου καί τήν ἕνωσή του μέ τό Θεό. Τό ἴδιο κάθε φορά πού ἀρνούμαστε ν’ ἀναλάβουμε τήν εὐθύνη μας γιά τό κοινό κακό, γιά τά ἔργα τῶν πλησίον μας, ἐπαναλαμβάνουμε τήν ἴδια ἁμαρτία καί διασποῦμε ἐπίσης τήν ἑνότητα τοῦ Ἀνθρώπου. Ὁ Κύριος ρώτησε τόν Ἀδάμ πρίν ἀπό τήν Εὔα. Καί πρέπει νά καταλάβουμε πώς, ἄν ὁ Ἀδάμ δέν ἐδικαιολογεῖτο, ἀλλά ἔπαιρνε πάνω του τήν εὐθύνη γιά τήν κοινή τους ἁμαρτία, τότε θά ἦταν ἄλλη ἡ τύχη τοῦ κόσμου· τό ἴδιο θά γίνει διαφορετική, ἄν ἀναλάβουμε κι ἐμεῖς τό βάρος τῆς ἐνοχῆς τοῦ πλησίον.
