«Ακόμη και μεγάλοι άγιοι είχαν σφάλει στην κρίση τους για ανθρώπους. Για παράδειγμα, ο Μέγας Βασίλειος νόμιζε άγιο άνθρωπο κάποιον υποκριτή αιρετικό, τον οποίον μάλιστα και υποστήριζε έναντι πολλών που τον αμφισβητούσαν, μέχρι που κάποτε πείστηκε πια, για την αιρετική πλάνη αυτού του ανθρώπου ο Βασίλειος και απογοητεύτηκε οικτρά».
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς