Στην Εκκλησία μας αυτό το《project» αιώνες τώρα καλλιεργείται μέσα από την διάκριση: Την δυνατότητα δηλαδή του να《λεπτύνει κάποιος τον ναρκισσισμό του》τόσο, ώστε να κινείται σχεδόν αόρατα ανάμεσα στους συνανθρώπους του. Ο άνθρωπος με την διάκριση γίνεται αθόρυβος αλλά και άτρωτος στις επιθυμίες και τις εμμονές του εαυτού του και του περιβάλλοντος. Οι σχέσεις χρειάζονται την διάκριση όπως το φυτό το λίπασμα. Ο διακριτικός ουσιώνει και αναζωογονεί κάθε διάθεση και προσπάθεια. Καλύπτει εγγενείς φυσικές αδυναμίες ακόμα και λάθη. Προλαμβάνει ενστάσεις και «βραχυκυκλώματα». Θεραπεύει διαμάχες. Νοστιμίζει την καθημερινότητα. Προλαμβάνει την κατάθλιψη. Εμπνέει και ενδυναμώνει την πνευματική ζωή. Προάγει την σωματική υγεία.
Και…. είναι δωρεάν! Φθάνει ο καθένας μας αυτήν την αρετή να την βάλει αποφασιστικά και μόνιμα στην ζωή του.
π. Νεκτάριος Κουτρουμάνης