Ο γέροντας έφυγε και έκανε έτσι, ώσπου του αφαιρέθηκε το χάρισμα.
Σε κάποιον γέροντα, επειδή είχε πολλή ταπείνωση, ο Θεός έδωσε το διορατικό χάρισμα. Έτσι ο γέροντας κατάλαβε από πριν ότι έρχονταν κάποιοι να τον επισκεφτούν, και στενοχωρήθηκε. Όταν έφυγαν οι επισκέπτες, παρακάλεσε τον Θεό να του πάρει το χάρισμα. Πήγε μάλιστα και σε έναν άλλο μεγάλο γέροντα και τον παρακάλεσε λέγοντας: «Αγωνίσου μαζί μου, για να μου αφαιρεθεί αυτό το πράγμα». Και αφού κάθισαν ο καθένας στο κελλί του, παρακάλεσαν τον Θεό για το θέμα αυτό. Άκουσε λοιπόν ο γέροντας μια φωνή να του λέει: «Να, σου το παίρνω, αλλά, όποτε θελήσεις, θα το έχεις».
Ένας αναχωρητής καθόταν στη βαθιά έρημο επί τριάντα χρόνια και για τροφή του είχε τον καρπό ενός φυτού που λεγόταν μαλωάς (ίσως αγριομουριά). Έπειτα άρχισε να λέει μέσα του: «Άδικα χάνω εδώ τα χρόνια μου. Να, έχω τόσα χρόνια που δεν τρώω τίποτε άλλο εκτός από αυτόν τον μαλωά, και ούτε αποκάλυψη είδα, ούτε θαύμα έκανα όπως οι πριν από εμένα ασκητές πατέρες. Θα φύγω λοιπόν από εδώ και θα πάω στον κόσμο».
Καθώς έκανε αυτές τις σκέψεις, του παρουσιάστηκε άγγελος Κυρίου και τον ρώτησε: «Τι συλλογίζεσαι;» Εκείνος του ανέφερε όσα στριφογύριζαν στο μυαλό του, και ο άγγελος του είπε: «Και τι θαύμα θέλεις να κάνεις μεγαλύτερο από την υπομονή και την ανδρεία που σου έδωσε ο Θεός; Σκέψου, ποιος είναι αυτός που σου έδωσε τη δύναμη να ζήσεις καρτερικά τόσα χρόνια σε αυτόν τον τόπο τρεφόμενος μόνο από τον μαλωά; Κάνε λοιπόν υπομονή και ζήτησε από τον Θεό να σου δώσει ταπείνωση». Έτσι ο αναχωρητής ενισχύθηκε από τον άγγελο και έμεινε καρτερικά εκεί και την υπόλοιπη ζωή του.
Από το βιβλίο: ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, τόμος Γ’, Υπόθεση ΛΕ’ (35). Εκδόσεις “Το Περιβόλι της Παναγίας”, Θεσσαλονίκη 2006, σελ. 286, 289.