Το ευαγγελικό ανάγνωσμα μας υπενθυμίζει την σωστή και αποτελεσματική προσευχή, που είναι αναμφισβήτητα η γεμάτη ταπείνωση, συντριβή και μετάνοια. Ταυτόχρονα η αποστολική περικοπή διδάσκει την ανάγκη να μείνουμε σταθεροί στις επιλογές μας, αφού η πίστη μας βασίζεται όχι σε απλά δαφνοστολισμένα ανθρώπινα κατορθώματα, αλλά και σε αιματοβαμμένα συναξάρια αγίων.
Παρ’ όλα αυτά η ζωή μας σαν χριστιανοί κάθε άλλο δείχνει την επίγνωση της παρακαταθήκης, της ευθύνης και της υποχρέωσης που έχουμε λάβει με το Βάπτισμά μας. Η επιπολαιότητα έχει εισβάλει στην ζωή μας και η υποκρισία έχει κυριεύσει τις πράξεις μας. Τα καρναβάλια υπάρχουν στους δρόμους της κοινωνίας μας και δυστυχώς ταυτίζεται μ’ αυτά η διασκέδασή μας, ο χρόνος μας, η συνήθειά μας.
Ο κόσμος λέει να μασκαρευτούμε και η Εκκλησία φωνάζει να σοβαρευτούμε. Ο προτελευταίος στίχος του αποστολικού αναγνώσματος που φιλοξενεί η αυριανή Θεία Λειτουργία είναι συμβουλή σαφέστατη. Μας χρειάζεται ως αφύπνιση στις ημέρες που θα έρθουν και θα προσκληθούμε να συμμετάσχουμε. Να μείνουμε πιστοί, σταθεροί και εδραίοι σ’ αυτό που μάθαμε ως χριστιανοί, αν πράγματι θέλουμε έτσι να λογιζόμαστε και πρέπει αναλόγως να συμπεριφερόμαστε.
Το Τριώδιο ανοίγει αύριο, εντός και εκτός της Εκκλησίας. Πρώτη είναι η Κυριακή (της παραβολής) του Τελώνου και του Φαρισαίου. Κοινό σημείο τόπου και σκοπού είναι η προσευχή στο Ναό, διαφορετικός είναι ο λόγος : ο μεν για μετάνοια, ο δε για κομπασμό. Ο πρώτος κερδίζει με την βαθιά του αυτοσυνειδησία, ο δεύτερος χάνει με τον θρησκευτικό του ναρκισσισμό.
Τα κοσμικά καρναβάλια απαιτούν να ντυθούμε και η Εκκλησία παρακαλεί να γδυθούμε. Όποιος συμμετέχει στις γιορτές στις λεωφόρους, τους δρόμους και στις πλατείες βγάζει τα ρούχα της πραγματικής καθημερινότητας και φορά αυτό που του επιβάλει το βαθύτερο θέλω του ή το ανεκπλήρωτο απωθημένο του.
Η Εκκλησία με την υμνολογική γραφίδα Της μάς προτρέπει να βγάλουμε τις μάσκες, αυτές που φέρουν οι χριστιανοί με πολύ ευκολία και περισσό κομπασμό. Μάς λέει να μην ανάβουμε κεριά και ταυτόχρονα να καίμε προσωπικότητες. Να κάνουμε μετάνοιες για να μας βλέπουν οι Άγιοι για να ζητάμε χατίρια και οι άνθρωποι ώστε να μας θαυμάζουν. Είναι φοβερή η ανακολουθία μας να πηγαίνουμε στην λειτουργική σύναξη και στην ουσία να μη συμμετάσχουμε. Να νηστεύουμε τροφές όχι από λόγια, να χαρακτηρίζουμε τα φαγητά αλλά και τους ανθρώπους. Να κάνουμε ότι μας απαιτεί η κοινωνία, αλλά όχι ότι μάς διδάσκει η Εκκλησία.
Καταντήσαμε εκούσια μασκαράδες με πολλά ενδύματα και εμφανίσεις, με αρκετές υποκρισίες και ψευτιές. Ας γδυθούμε επιτέλους από τα ρούχα που μας έραψαν και μας χάρισαν η κοινωνική εγωπάθειά μας και ο θρησκευτικός καθωσπρεπισμός μας. Όσο δε θα «γδυνόμαστε», τόσο θα έχουμε καρναβάλι, ακόμα και μέσα στην Εκκλησία. Λοιπόν, καλό Τριώδιο!!!
του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Χρυσόπουλου για το dogma.gr