Δράμας Παύλος: Ο Ιεράρχης που έλεγε τα πράγματα με το όνομά τους
Ο Μακαριστός Δράμας Κυρός Παύλος, έγινε μητροπολίτης Δράμας το 2005 σε ηλικία 42 χρόνων. Ως ιεράρχης έβαλε την σφραγίδα του σε μια ευαίσθητη περιοχή με παρεμβάσεις που προκάλεσαν αίσθηση τόσο στον αγώνα κατά της πανδημίας, όσο και για την επιστροφή των κειμηλίων τα οποία άρπαξαν οι Βούλγαροι από το 1900 έως κατά την τριπλή κατοχή της περιοχής τον Β.’Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Μκαριστός Δράμας ήταν άνθρωπος με αρχές και αξίες προέταξε το τοπικό και το εκκλησιαστικό συμφέρον χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες. Αυτό φάνηκε καθαρά στην αντιμετώπιση της πανδημίας καθώς έγινε στόχος φανατικών.Δεν δίστασε τότε να προσφύγει στη Δικαιοσύνη αλλά και να επιτεθεί στους ιερείς εκείνους οι οποίοι αντιδρούσαν στα εμβόλια και δεν τηρούσαν τις αποφάσεις της Συνόδου.
Ο ίδιος ήταν από τους πρώτους που εμβολιάστηκαν .Ωστόσο,στις αρχές του χρόνου προσβλήθηκε από τον covid-19 αλλά χωρίς συνέπειες στην υγεία του.
Τέτοια εποχή πέρυσι προσέφυγε στη Δικαιοσύνη γιατί έγινε αποδέκτης ύβρεων και κατονόμασε πρόσωπα που απέστειλαν υβριστικά μηνύματα στην Ιερά Μητρόπολη. Μάλιστα ,τότε αναγκάστηκε να μην επιτρέψει τις λειτουργίες σε τρείς ναούς στους οποίους οι ιερείς βρέθηκαν θετικοί .
Επίσης δεν δίστασε να χαρακτηρίσει αρνητές ιερείς ς «ως αρχηγούς συμμορίας και μέσα από το facebook καθοδηγούν αυτά τα πρόσωπα».:»Γιατί μέσα στην Εκκλησία να υπεισέρχεται οργανωτισμός τύπου εγκληματικής οργανώσεως Χρυσής Αυγής», προσθέτοντας ότι «δεν μπορώ να το δεχτώ αυτό το πράγμα στη Μητρόπολη Δράμας, σε μια δημοκρατική περιοχή, με ιδιαίτερες ευαισθησίες.»Είναι ένοχοι οι πατέρες εκείνοι που παίζουν με την υγεία των ανθρώπων και δευτερευόντως όσοι επέδειξαν ανυπακοή προσβάλλοντας και τον μητροπολίτη και την Ιερά Σύνοδο και συλλήβδην τους εντίμους κληρικούς της μητροπόλεώς μας, αλλά και ολοκλήρου της Ελλάδος, οι οποίοι μετά δυσκολίας, μετά δυσφορίας, επειθάρχησαν εις τα πειθαναγκαστικά μέτρα, τα επιβληθέντα από την Πολιτεία στην Εκκλησία»
Από την πρώτη στιγμή της εκλογής επιχείρησε να αναδείξει το θέμα των κειμηλίων που εκλάπησαν από τους Βούλγαρους από δεκάδες μονές της Βορείου Ελλάδος και κυρίως της Εικοσιφοίνισσας. Αλλά παρά τους αγώνες του αποτελέσματα δεν υπήρξαν ρίχνοντας τη ευθύνη στος Ελληνες πολτικούς.
“Αν θεωρείται ότι η περιοχή μας ανήκει στην Ελλάδα, σαφώς θα έπρεπε να υπάρχει μέριμνα και για αυτό αλλά ο τρόπος που κινούνται οι υπεύθυνοι δείχνει ότι μάλλον θεωρούν ότι η Αθήνα υποστασιάζει ολόκληρη την Ελλάδα. Όχι το αντίστοιχο ‘’βάρος’’ δεν έχει δοθεί, αλλά υπάρχει θα έλεγα και ηθελημένος ενταφιασμός της υποθέσεως αυτής.
Εμείς κάνουμε τον αγώνα μας, δεν ξέρουμε αν θα τελεσφορήσει, αλλά τουλάχιστον δεν θα αφήσουμε ‘’αντουφέκιστη’’ αυτή την υπόθεση για να είμεθα ήσυχοι με τη συνείδησή μας»’
Σε συνενετευξή του είχε καυτηριάσει την προφητολαγνεία : «υπάρχει μία μεγάλη απόσταση σήμερα μεταξύ των νέων κυρίως ανθρώπων διότι η παιδεία Αναφορικά με το καινοφανές φαινόμενα της προφητολαγνείας, μελλοντολογίας και γεροντικού «γκουρισμού» το οποίο φαίνεται να ανθοφορεί σήμερα, είπε πως «αυτό είναι βαρύτατη πνευματική νόσος, οι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν έναν γκουρού να το πούμε στην κοσμική ορολογία ή άλλοι θεωρούν ότι θα πάνε στον εξομολόγο όπως πηγαίνουν σ’ έναν ψυχίατρο ή ψυχολόγο και μάλιστα στον εξομολόγο θα πάνε και δωρεάν. Υποκύπτουν κάποιοι πνευματικοί σ’ αυτό το θέλγητρο της πνευματικής καθοδηγήσεως και πατρότητας και δημιουργούν αυτά τα τεράστια προβλήματα στην Εκκλησία. Το πρόβλημα υπάρχει και στις δύο πλευρές και στον πνευματικό, αλλά και σ’ εκείνους που αναζητούν τέτοιους ανθρώπους. Εχω πει ότι είναι καλύτερα να μην εξομολογηθούν οι χριστιανοί παρά να πάνε σ’ έναν πνευματικό χασάπη ο οποίος θα τους καταστρέψει».
Αναφερόμενος δε στους νέους και την Εκκλησία υποστήριζε: «… κακά τα ψέματα υπάρχουν διάφορα ζητήματα όπως η κατανόηση της Λειτουργικής, γλώσσας, η δική μας αποξένωση από τα παιδιά με διάφορους τρόπους και αυτό τα κάνει να μας βλέπουν τα περισσότερα σαν κάτι εξωγήινους.Τους νέους τους απασχολεί κυρίως το θέμα της αποκαταστάσεώς των, πώς θα αποκτήσουν χρήματα για μία εύκολη και άνετη ζωή και όποιοι έχουν κάποια άλλα ενδιαφέροντα αυτά εκφράζονται ανάλογα με τον τρόπο διαπαιδαγώγησής των σε διάφορες έτσι ομάδες μέσω του ίντερνετ, του Facebook, και να γίνουν οπαδοί θεωριών τα παιδιά».
Ο Μακαριστός ήταν από τους πρώτους που καταδίκασε την ρωσική εισπήδηση στην Αλεξάνδρεια. Μάλιστα τότε είχε επικαλεστεί μια ποντιακή παροιμία » «Τον λύκον τετραβαγγέλιζαν κι’ ατός έλεεν· τη ποπά τ’ αρνία μερ’ είν;» (τον λύκο εξόρκιζαν κι αυτός έλεγε· τού παπά τ’ αρνιά πού είναι;)».
Τότε δεν απέδωσε την εισπήδηση απλά στο Ουκρανικό,αλλά στην προσπάθεια υποτίμησης του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της θέσης που κατέχει στην Ορθόδοξη Εκκλησία από τους Ρώσους και στην ενίσχυση του Πανσλαβισμού.
«Αυτός είναι ο επαναστατικός πανσλαβισμός της προεπαναστατικής Ρωσίας ο οποίος επανέρχεται δυναμικός και πάλι και εκδικητικός διότι κάνουν αυτό το πράγμα με έναν τρόπο προπετή και πάρα πολύ προκλητικό στηριζόμενοι στις κρατικές δυνάμεις, αλλά λησμονούν το Θεϊκό σκαμπίλι που έφαγαν με την επανάσταση του 1917 και δείχνουν ότι δεν έμαθαν καλά το μάθημά τους».
