Εδραίοι και Σταθεροί
Δεύτερη Κυριακή των νηστειών αύριο και η αποστολική διδαχή έρχεται να μας πληροφορήσει για τον λόγο του Θεού, που είναι ένας και ακέραιος. Ήρθε σ’ εμάς στους χρόνους της Παλαιάς Διαθήκης με τον Νόμο, στους χρόνους της Καινής δια στόματος του ίδιου του Ιησού. Στην πρώτη περίπτωση προφητεύτηκε, στην δεύτερη εμφανίσθηκε, δίδαξε, σταυρώθηκε, αναστήθηκε. Όλα για την σωτηρία μας, σαν άτομα και σαν κοινωνία γενικότερα.
Οφείλουμε να προσέχουμε στη ζωή μας και να την προετοιμάζουμε και για μετά τον βιολογικό θάνατο. Τα έργα και οι ημέρες μας θα έρθουν να μας δικαιώσουν ή θα μας καταδικάσουν. Οι αστοχίες μπορεί να υπάρχουν, οφείλουμε να τις εντοπίσουμε και μετανιωμένοι να τις εναποθέσουμε στο μυστήριο της εξομολόγησης. Σαν το κάνουμε αυτό ανυπόκριτα και άνετα, τότε και δείξουμε έμπρακτα την αγωνία και τον αγώνα μας για το τι θα απογίνουμε αφού κλείσουμε τα μάτια σε τούτον εδώ τον κόσμο και σε ποιόν θα τ’ ανοίξουμε.
Να εκτιμήσουμε επιτέλους τι δεχθήκαμε, από πού και το γιατί. Η απάντηση στα ερωτήματά μας τη δίνει το αυριανό αποστολικό ανάγνωσμα. Παραλάβαμε τη διδασκαλία από τον ίδιο τον Κύριο, μέσα στην Εκκλησία που είμαστε μέλη Της για να ζήσουμε στη γη τηρώντας τον Νόμο Του προετοιμαζόμενοι για την άλλη την αιώνια.
Πρέπει να ξέρουμε τι διδασκόμαστε, τις γνώσεις που λαμβάνουμε, ποιά είναι η προέλευσή τους, ο τρόπος που μας προσφέρονται και ο σκοπός τους. Αιρετικές ομάδες και παρεκκλησιαστικές παραφυάδες πολλές μας κυκλώνουν με σκοπό να μας αποσπάσουν από την μια και σώζουσα ποίμνη, την Ορθόδοξη Εκκλησία, και να μας οδηγήσουν στην απώλεια. Δεν θέλουν οι παραπάνω σκέψεις να φοβίσουν, απλά επιθυμούν να μας αφυπνίσουν. Να καθορίσουμε τις προτεραιότητες της ζωής μας και αυτή να την εντάξουμε στην εκκλησιαστική, χωρίς ακρότητες, φανατισμούς και μικρότητες.
Είναι η περίοδος που διανύουμε τέτοια (η Μεγάλη Τεσσαρακοστή) και μπορεί να μένουμε στα εξωτερικά χαρακτηριστικά της∙ την νηστεία, τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου, τις Προηγιασμένες Θ. Λειτουργίες κ.ά. και να αφήσουμε, ξεχάσουμε ή παραμελήσουμε το νόημα και την στοχοθεσία τους. Γιατί άραγε γίνονται όλα αυτά, με αποκορύφωμα τη Μεγάλη Εβδομάδα; Τα πάντα αποσκοπούν στην σωτηρία μας. Tο διευκρινίζει αύριο η Εκκλησία δια των αγιογραφικών περικοπών Της. Το τονίζει γιατί κινούμαστε μεταξύ επιπολαιότητας και ανευθυνότητας, ενώ πρέπει να ζούμε μεταξύ σοβαρότητας και υπευθυνότητας. Έχουμε μεγάλη ευθύνη για τις επιλογές μας, μην παρασυρόμαστε από τα ένστικτά μας, ούτε από τα εύκολα ίσως και εφάμαρτα.
Είμαστε υπόλογοι ως χριστιανοί ενώπιον Θεού και επερχόμενων για το τι επιλέγουμε, τι πράττουμε, τι λέμε εκεί που βρισκόμαστε και υπηρετούμε. Να μείνουμε εδραίοι και σταθεροί σ’ όσα μάθαμε. Πάντα ο Θεός θα βρίσκει τα όργανά Του για να μεταδίδει την βουλή Του, να μορφώνει τα παιδιά Του, να λυτρώνει τον λαό Του. Εκεί ας έχουμε την σκέψη μας, την μέριμνά μας και τον σκοπό της βιωτής μας.
του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Χρυσόπουλου για το dogma.gr
