Λουδάρος Ανδρέας
Για μια ακόμη φορά σε αυτή τη χώρα ανακαλύψαμε την «πυρίτιδα». Ο υπεύθυνος θρησκευμάτων της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γιάννης Αμανατίδης βγήκε στην τηλεόραση και είπε πως ο πρόεδρος του ο κ. Αλέξης Τσίπρας έχει δηλώσει άθεος.
Αυτό ήταν αρκετό για να βγει όλη η χώρα από «τα ρούχα» της και να ξεκινήσει ένας απίθανος δημόσιος διάλογος, για το αν πιστεύει που πιστεύει, τι πιστεύει ο κ. Τσίπρας.
Ειλικρινά τώρα, υπήρχε έστω κι ένας άνθρωπος σε αυτήν την ταλαίπωρη χώρα που είχε διαφορετική άποψη; Ακόμη κι αν ο ίδιος ο κ. Τσίπρας δεν είχε δηλώσει την αθεΐα του, μας έχει δώσει ποτέ το παραμικρό δείγμα πως ο ίδιος ενδιαφέρεται να έχει επαφές με την θρησκεία;
Παντρεύτηκε με σύμφωνο και έδωσε στα παιδιά του ονόματα μέσω ληξιαρχικής ονοματοδοσίας. Στις Εκκλησίες δεν πηγαίνει και οι ευχές του Χριστούγεννα και Πάσχα, είναι μάλλον τυπικές και διόλου θρησκευτικές.
Σίγουρα ο κ. Τσίπρας έχει επιτελέσει ένα μεγάλο αμάρτημα το οποίο δεν είναι άλλο από την άρνηση του Θεού. Υπάρχει ένα όμως αμάρτημα το οποίο δεν το έχει κάνει και καλό είναι να του το αναγνωρίσουμε, δεν μας έχει πει ψέματα για τα πιστεύω του. Αν μη τι άλλο είναι ειλικρινής.
Ως πολιτικός βέβαια, τώρα που οι δημοσκοπήσεις τον «τραβάνε» προς την εξουσία και το άλλοτε επαναστατικό του κίνημα μετατρέπεται σε «συστημικό κόμμα» φροντίζει να κάνει τα ανοίγματα του. Ανοίγματα που είμαι βέβαιος πως δεν είχε ούτε ο ίδιος φανταστεί πως θα έκανε.
Από εκεί που δεν ήξερε που «πέφτει» η Αρχιεπισκοπή, φρόντισε κι επισκέφθηκε τον Αρχιεπίσκοπο, πήγε και είδε τον Πατριάρχη και πλέον δεν χάνει την ευκαιρία για συναντήσεις με τους ανώτατους εκκλησιαστικούς ταγούς, ακόμη και τους Αγιορείτες, αν και όπως υπενθύμισε προχθές ο Κοινοβουλευτικός του Εκπρόσωπος, ο κ. Δημήτρης Παπαδημούλης, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεχνά την ατζέντα περί χωρισμού Εκκλησίας – Κράτους.
Για πολλούς στην Εκκλησία, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «εχθρός» ή εχθρός. Ακόμη και ο Αρχιεπίσκοπος ή ο Πατριάρχης που συναντώνται μαζί του, δεν νομίζω πως θεωρούν ότι έχουν απέναντί τους κάποιον «φίλο» η αν μη τι άλλο κάποιον ο οποίος ενστερνίζεται τις απόψεις και τις θέσεις της Εκκλησίας.
Αν λοιπόν ο κ. Τσίπρας θεωρείται εχθρός της Εκκλησίας, τουλάχιστον είναι ορατός. Το πρόβλημα μας λοιπόν δεν είναι τόσο αυτός, αλλά εκείνοι –και ξέρουμε καλά πως δεν είναι λίγοι- που δεν αφήνουν λιτανεία για λιτανεία, κάνουν μεγάλους Σταυρούς και τρέχουν να σηκώσουν ακόμη και τον Επιτάφιο, αλλά στην ουσία το μόνο στο οποίο πιστεύουν είναι οι ψήφοι των πιστών.
Κι αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε την εκκλησιαστική ορολογία, αν ο Τσίπρας είναι ο λύκος οι άλλοι είναι οι προβασόσχημοι λύκοι. Κι αυτοί είναι σαφώς πολύ πιο επικίνδυνοι.