Του Δημητρίου Λυκούδη, Θεολόγου
Είναι σχεδόν σύνηθες το φαινόμενο, κατά διαστήματα, να εξεγείρεται η κοινή γνώμη και το αίσθημα περί δικαίου, όταν δημόσια πρόσωπα, πολιτειακοί και πολιτικοί άρχοντες, προκαλούν με τις δηλώσεις και τις συμπεριφορές τους. Αυτό, ασφαλώς, πολλαπλασιάζει την αηδία και την καθόλα δικαία αντίδραση των πολιτών όταν οι δηλώσεις αυτές εκφέρονται από χείλη ορθόδοξου αρχιερέα του Χριστού, που τάχθηκε να ποιμαίνει χριστεπώνυμο πλήρωμα και να οδηγεί ψυχές, «έργω τε και λόγω» στο δρόμο της σωτηρίας.
Αφορμή για τη νέα αντίδραση του λαού του Θεού και εν γένει κάθε λογικά σκεπτόμενου ανθρώπου, στάθηκαν οι πρόσφατες δηλώσεις του Μητροπολίτου Δωδώνης κ. Χρυσοστόμου, ο οποίος, είναι αλήθεια, για τα εκκλησιαστικά δεδομένα, πολύ φοβούμαι και εκτός αυτών, είναι λίγο πολύ «γνωστός» και «γνώριμος» για τις κατά καιρούς ακραίες, ανορθόδοξες, παράδοξες και προσβλητικές τοποθετήσεις του, που, αναμφίβολα, πόρρω απέχουν ώστε να χαρακτηριστούν όχι μόνο χριστιανικές, αλλά ούτε καν ανθρώπινες και διανοητικά λογικές.
Ο κ. Χρυσόστομος, σε τηλεοπτική εκπομπή στο σταθμό ΣΚΑΪ, αναφέρθηκε στο ζήτημα τω βιασμών και εξέφρασε την ασύλληπτη και ανερυθρίαστη δήλωση ότι «δεν υπάρχει βιασμός χωρίς συναίνεση» και, – άκουσον άκουσον – «δεν υπάρχει σύλληψη από βιασμό». Η αντίδραση των δημοσιογράφων ήταν άμεση, με τον κ. Χρυσόστομο, όμως, να εμμένει στις απόψεις του για το θέμα αυτό.
Ως άνθρωπος, ως θεολόγος, ως νέος που εγνώρισα διά βίου στο φιλικό περιβάλλον μου ανθρώπους που υπέστησαν βιασμό, στρέφομαι στον Μητροπολίτη Δωδώνης και τον ερωτώ μετά παρρησίας: κ. Χρυσοστομε, δεν εντρέπεστε; Πού ομιλείτε; Τι πρεσβέυετε; Τι Θεολογία σπουδάσατε; Σε ποιον Θεό πιστεύετε; Ελάτε παρακαλώ, κάνετέ μου τη χάρη, και ελάτε να επισκεφθούμε μαζί, γυναίκες που βιάστηκαν στη ζωή τους και εκεί, μπροστά στις γυναίκες και κοπέλες αυτές, εκεί, ενώπιόν τους πείτε ξανά όσα αχαρακτήριστα υποστηρίξατε για να λάβετε και τη δέουσα απάντηση που σας πρέπει.
Αλήθεια, κ. Χρυσόστομε, δεν εσκεφθήκατε ποτέ ότι υπάρχουν κοπέλες και γυναίκες, κυρίως νεαρής ηλικίας, που ασφαλώς αθέλητα εβιάσθησαν και μετά την πάροδο μεγάλου χρονικού διαστήματος δεν μπορούν ακόμη να ησυχάσουν, ακόμη και να κοιμηθούν τις νύχτες, με τις παρελθοντικές σκέψεις και αναμνήσεις να τις εξουθενώνουν, να τις απομονώνουν, να τους δημιουργούν τόσα και τόσα προβλήματα; Και εσείς, ορθόδοξος Αρχιερέας, αντί να έρχεσθε παραμυθιτικά, επικουρικά, στοργικά και πατρικά να επουλώσετε τις πληγές τους, απεναντίας, τις εξευτελίζετε, τις αποδυναμώνετε, τις καταρρακώνετε και αποδομείτε!
Αλήθεια, κ. Χρυσόστομοε, έχετε την εντύπωση ότι μετά από αυτές τις δηλώσεις υπἀρχει εντός του ορθοδόξου πληρώματος, αλλά και εκτός, ένας, επαναλαμβάνω, έστω ένας άνθρωπος που να λέγει και να καταθέτει με παρρησία και εκκλησιαστικό καύχημα τον παύλειο λόγο «τοιοῦτος γὰρ ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος, ὃς οὐκ ἔχει καθ’ ἡμέραν ἀνάγκην, ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς, πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν, ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ· τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας» ; (Προς Εβραίους ζ’, 26-27).
Να ανακαλέσετε άμεσα κ. Χρυσόστομε. Να ζητήσετε ταπεινά και δημόσια συγγνώμη από ολόκληρο το χριστεπώνυμο πλήρωμα, από κλήρο και λαό, αλλά και από τις γυναίκες που εταλαιπωρήθησαν στη ζωή τους και ακόμη ταλαιπωρούνται, καθώς ο βιασμός φέρει τραύματα μακροχρόνια και πολλές φορές αθεράπευτα τόσο στα σώματα, κυρίως δε στις ψυχές τους.
Σε διαφορετική περίπτωση, μην αναρωτιέστε γιατί ο κόσμος γυρνάει την πλάτη και τα νώτα του στο ορθόδοξο ράσο και την Εκκλησία. Γιατί όσο και αν κοπιάζουν σεβαστοί αρχιερείς και ταπεινοί κληρικοί να ποιμάνουν φιλόθεα και φιλόχριστα το ποίμνιο του Χριστού, όσο και αν διακονούμε και εμείς ως λαϊκοί θεολόγοι στην προσπάθεια επανευαγγελισμού «εαυτών και αλλήλων», τέτοιες δηλώσεις ως οι δικές σας, να είστε βέβαιος, θα επισύρουν έκδηλη οργή, αηδία, εμετική απογοήτευση και θα κάνουν τον κόσμο να μουτζώνει προς κάθε κατεύθυνση.