Ένας ψυχοφελής λόγος!
Μια διδακτική ιστορία από το Γεροντικό που αναφέρεται στη συνοδοιπορία έργων και λόγων.
Πήγε κάποτε στον Αββά Φήλικα ένας αδελφός, έχοντας μαζί του καί μερικούς κοσμικούς. Παρακάλεσε λοιπόν τον Αββά να τούς πεί ωφέλιμο λόγο. Ο γέροντας όμως σώπαινε. Ο αδελφός συνέχισε να τον παρακαλεί ώρα πολλή, οπότε εκείνος τούς είπε:
– Θέλετε ν’ ακούσετε ψυχωφελή λόγο;
– Ναί, Αββά, αποκρίθηκαν.
– Δεν υπάρχει πιά λόγος, είπε ο γέροντας. Γιατί όταν οι αδελφοί ρωτούσαν τούς γέροντες καί έκαναν όσα εκείνοι τούς συμβούλευαν, ο Θεός έδινε λόγο, γιά να ωφεληθούν εκείνοι πού ρωτούσαν. Τώρα όμως, επειδή ρωτάνε αλλά δεν εφαρμόζουν όσα ακούνε, πήρε ο Θεός τη χάρη τού λόγου από τούς γέροντες. Δεν βρίσκουν πιά τι να πούν, γιατί δεν υπάρχει εργάτης της αρετής.
Όταν τον άκουσαν οι επισκέπτες, αναστέναξαν καί είπαν:
– Προσευχήσου γιά μας, Αββά.
Εκ του Γεροντικού
