Δυσκολεύουμε τη ζωή μας, χωρίς αμφιβολία. Μας φθάνει να παραστούμε σε μια κηδεία, σε μια Εξόδιο Ακολουθία και αυτό, μη φαντασθείτε, δεν κρατάει πολύ, ελάχιστα! Συγκινούμαστε, προβληματιζόμαστε, αναθεωρούμε πώς και γιατί κάναμε την καθημερινότητά μας τόσο δύσκολη, αλλά…! Μετά από λίγο, πολλές φορές πριν ακόμη βγούμε από το Κοιμητήριο, οι ίδιοι άνθρωποι…
Είναι άμεση, ζωτικής και ψυχικής σημασίας ανάγκη το «ναι» να είναι ναι και το «όχι» να είναι όχι. Απλά, όχι απλοϊκά, αλλά απλουστευμένα, απέριττα και αψεγάδιαστα σε υπερβολές και κακόγουστες ωραιοποιήσεις, να έχουμε μια σταθερή τοποθέτηση, μια καθάρια αντιμετώπιση του Θεού και των ανθρώπων.
Και, ο Θεός να δώσει, οι αποφάσεις μας, ως αυτή που ανέφερα εντός του Κοιμητηρίου, παραπάνω, να κρατούν λίγο…περισσότερο!
Διαβάστε επίσης: