Είναι καινοτομία των ημερών και δη, νέα «μόδα» της καλουμένης «μεταπατερικής» εποχής και περιόδου! Χριστιανοί άνευ εκκλησιασμού και συμμετοχής στα μυστήρια της Εκκλησίας. Αλήθεια, πώς μπορεί αυτό να σταθεί;
Μάθαμε να ζούμε, οι περισσότερο, άνευ κόπου. Άνευ κόπου η διαβίωση, άνευ κόπου η κοινωνική, επιστημονική και επαγγελματική μας ανέλιξη, άνευ κόπου ο …Παράδεισος!
Δεν υφίσταται χριστιανός άνευ ενεργούς συμμετοχής στα μυστήρια της Εκκλησίας. Όπου δε αυτό συμβαίνει, αυτοί οι «χριστιανοί» δεν έχουν καμια απολύτως σχέση με Εκκλησία και πνευματικότητα.
Ο χριστιανός ακόρεστα επιθυμεί, εάν βρίσκεται σε χριστοκεντρική κατεύθυνση εντός του Σώματος της Εκκλησίας, να συμμετέχει ενεργά στα μυστήρια. Δε χορταίνει την Εκκλησία, δεν αναπαύεται μακριά της, δεν υπάρχει άνευ αυτής.
Επομένως, ας το δούμε πολύ σοβαρά αυτό το ζήτημα. Ο Χριστός μας ζητά, «απαιτεί», αναμένει τον εκκλησιασμό μας. Ασφαλώς, όχι επειδή Εκείνος το έχει ανάγκη αυτό. Αλλά, για εμάς, για να δείξουμε το φιλότιμο και την εκπεφρασμένη πίστη μας εκ των έργων μας.
Ας αγαπήσουμε, λοιπόν, τον εκκλησιασμό. Και, η συχνότερη και ταπεινότερη επαφή και συμμετοχή μας στα τελούμενα, προϊόντος του χρόνου, θα μάς διδάξει και όλα εκείνα που, εκ πρώτης όψεως, μάς φαίνονται μη κατανοητά.
Διαβάστε επίσης: