Όλοι οι άγιοι δώδεκα Απόστολοι, εκτός του Αγίου Ιωάννου του Ευαγγελιστού, του και αγαπημένου μαθητού, είχαν μαρτυρικό τέλος, δια σταυρού, λιθοβολισμού και ξίφους. Και, ως υποστηρίζει ο Όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, είχαν νωπή τη θαυματουργική παρουσία του Αναστάντος Κυρίου Ιησού Χριστού στη ζωή τους, διότι, κανένας δεν πεθαίνει μαρτυρικά για ένα ψέμα!».
Γι᾿ αυτό, και μετά την Ανάσταση και Ανάληψη του Σωτήρος Χριστού, οι Άγιοι Απόστολοι, ενεργοποιώντας το «ουράνιο» ίντερνετ, έσπευσαν με τα πενιχρά τους μέσα και τις δύσκολες μεθόδους μετάβασης και ταξιδίου της περιόδου εκείνης, να μεταφέρουν το ευαγγελικό μήνυμα σε κάθε τόπο, σε κάθε, κατά το δυνατόν, γωνιά της γης.
Ανάμεσα σε εχθρικά περιβάλλοντα, η ομολογία τους είχε μια οικουμενική διάσταση, εμπνεόμενη από το Πρότυπο του Διαδασκάλου, σεβόμενη πάντοτε την ελευθερία του προσώπου ενός εκάστου ανθρώπου που συναντούσαν. Ομολογία μεν, σεβασμός και απόλυτη αποδοχή του άλλου και «ξένου», δε!
Αυτό, άλλωστε, αποτελεί και την υγιή και ορθόπρακτη μετάδοση του θείου λόγου και τονίζει την αληθινή οικουμενική διάσταση του ευαγγελικού μηνύματος. Η ελευθερία του προσώπου, του φρονήματος και του γνωμικού θελήματος κάθε άλλου που συναντώ και σχετίζομαι. Αν, βέβαια, θέλουμε να μιλούμε για μετάδοση του αληθινού ευαγγελικού μηνύματος!
Και οι Άγιοι δώδεκα Απόστολοι, οι πύργοι ακαθαίρετοι και φωστήρες της Οικουμένης, εδαπάνησαν εαυτούς, εμαρτύρησαν γι᾿ αυτήν την αλήθεια του Ευαγγελίου, για τον Κύριο Ιησού Χριστό καί Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου.