Είναι όρος που χρησιμοποιεί, κατά κόρον, ο Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης, ο συγγραφέας της Κλίμακος.
Στην προσευχή, ο νους πρέπει να διατηρείται ασχημάτιστος, να καλλιεργεί το «αποίκιλον» ως προς το ύφος. Αυτό σημαίνει ότι, για να διατηρηθεί συγκεντρωμένος και χωρίς μετεωρισμούς, δέον να μη φέρει, σχηματίζει ή να ανέχεται διάφορα σχήματα, αλλά, αυτόματα, ει δυνατόν, να τα απομονώνει και να παραμένει αδιάσπαστος, βυθισμένος και συγκεντρωμένος στα λεγόμενα.
Ούτε εικόνες του Χριστού, ούτε εικόνες της Κυρίας Θεοτόκου ή των Αγίων πρέπει να έχουν θέση στο νου όταν πρσεύχεται, αλλά να παραμένει συμμαζεμένος, συγκεντρωμένος, ώστε ο πιστός να εμβαθύνει στα λεγόμενά του εκείνη την ιδιαίτερη στιγμή.
Ο άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης, έλεγε: Η ποσότητα της προσευχής, θα φέρει και την ποιότητα».
Επομένως, θα μάθουμε για την προσευχή προσευχόμενοι, κυρίως, και μετά διαβάζοντας ή ακούγοντας βιβλία και ομιλίες για την προσευχή.
Διαβάστε επίσης: