Γράφει ο Δημήτριος Λυκούδης, θεολόγος
Εάν αμφότεροι βρίσκονταν σε θεατρική σκηνή – διότι προς εκεί βαδίζουμε – σαφέστατα και μπορεί να το κάμνουν. Ομιλούμε, όμως, για Ορθόδοξο Ιερό Ναό και για Μυστήριο. Δεισιδαιμονίες, αμάθεια, προλήψεις, ανοησίες και έχει και συνέχεια…!
Μάλιστα, λίγο πριν το πέρας της απαγγελίας του Αποστολικού αναγνώσματος από τον ιεροψάλτη, μού κάμνει εντύπωση όταν αντικρίζω τα βλέμματα πολλών να επικεντρώνονται στα ποδάρια των νεονύμφων και ουχί στα τελούμενα και στην ιερότητα της στιγμής. Υποστηρίζουν δε, μεταξύ άλλων, πως η κίνηση αυτή αποτελεί ορόσημο της νύφης προς τον σύζυγό της ότι «τού πήρε τον αέρα» και φέρει ίσα, ίσως και αυξημένα δικαιώματα σε σχέση με αυτόν. Μάλλον δε, τα μυαλά μας «πήραν αέρα» και όσων ακόμη επιτρέπουν να συνεχίζονται αυτά τα αχαρακτήριστα ενώπιον Αυτού του Αγίου Θεού!
Ο Πανάγιος Θεός, ως διαβάζουμε στο Αγιογραφικό χωρίο (1), δημιούργησε από την πλευρά του Αδάμ την Εὐα, όχι από το κεφάλι του ή τα πόδια του: «Η γυναίκα δεν έγινε από το κεφάλι του άνδρα, για να μην κυριαρχεί σ᾿ αυτόν. Ούτε έγινε από τα πόδια του άνδρα, για να μην κυριαρχεί αυτός σ᾿ αυτἠν. Έγινε από την πλευρά του, για να δειχτεί ότι είναι ισότιμη με αυτόν, βοηθός του. Έγινε από την πλευρά του που είναι κοντά στην καρδιά, για να του είναι αγαπητή» (2).
Εάν, λοιπόν, θέλουμε να διατηρήσουμε όποια σοβαρότητα μάς απομένει και να σεβαστούμε την ιερότητα του Ναού και πολύ περισσότερο αυτού του Μυστηρίου, παρακαλώ θερμώς, ας εγκαταλείψουμε διαπαντός τέτοια σκηνοθετήματα και ανοησίες που κάμνουν τα δαιμόνια να περιγελούν και τους δίνουν το «δικαίωμα» να μας συντροφεύουν στη γαμική συζυγία.
Παραπομπές:
1. Γένεσις, β’, 18-24.
2. Φούντα Ιερεμίου (Αρχιμ) νυν Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, Ερμηνεία Παλαιάς Διαθήκης, τόμος Α’, ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ 1986, σελ. 133.