Επιτρέπεται να δίνουμε ρουχισμό και άλλα προσωπικά αντικείμενα στον ιερέα για να τα «διαβάσει» και να τα τοποθετήσει κάτω από την Αγία Τράπεζα για ευλογία
Του Δημητρίου Λυκούδη, θεολόγου
Φθάσαμε και σε αυτό το σημείο. Μία επιδερμική, ταχυδακτυλουργική επαφή και σχέση με την όλη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Ρουχισμός, προσωπικά είδη, κατασάρκια και άλλα πολλά, αποτελούν την πλάνη και μωρή ψευδαίσθηση μερίδος των πιστών, οι οποίοι προστρέχουν να «εξασφαλίσουν» και, τρόπον τινά, να εκβιάσουν τη Θεία Χάρη με τακτικές δεισιδαιμονικές, αμαθείς και αλειτούργητες!
Όσα ρούχα και να βάλουμε κάτω της Αγίας Τραπέζης, όσα κατασάρκια και αν «ευλογηθούν» στο Ιερό Βήμα, εάν απέχουμε της μετοχής της μυστηριακής εκκλησιαστικής ζωής, ένα είναι σίγουρο: όχι μόνο δεν παρέχουν βοήθεια και ευλογία, αλλά, στον αντίποδα, επιφέρουν τη λοιδορία του ανθρωπίνου προσώπου και τον παμμίαρο γέλωτα των δαιμόνων.
Βέβαια, κρίνεται αναγκαίο στο σημείο αυτό, να τονίσουμε ότι ευθύνη στα παραπάνω έχουν και όσοι ιερείς αποδέχονται αυτή την αψυχολόγητη και αποϊεροποιημένη κίνηση και επιθυμία των πιστών.
Η Θεία Χάρη δεν ενοικεί στο ρουχισμό νεκρών πνευματικά ανθρώπων, πολύ δε περισσότερο, δεν παρέχεται «μαγικά», αλλά μυσταγωγικά, πνευματικά, λειτουργικά.
Ας σταματήσουμε, λοιπόν, να ζητούμε να πιούμε «Αγία ζέση» και να βάζουμε – άκουσον άκουσον! – ακόμη και κατασάρκια ρούχα κάτω από τον Τάφο του Χριστού μας. Εμπαίζουμε καί Θεό καί άνθρωπο!
