Ο Ευαγγελιστής της αγάπης δίνει στο αποστολικό ανάγνωσμα άλλο ένα γνώρισμα του Θεού. Αυτό πρέπει να το αξιοποιήσουμε, να το εφαρμόσουμε, να το μεταδώσουμε στη δική μας ζωή και στους άλλους.
«Δεύτε λάβετε φως» άκουσαν το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου οι χριστιανοί. Το φως όπου υπάρχει δίνει ζωή∙ η ανυπαρξία του δημιουργεί προβλήματα κίνησης, έλλειψη αντίληψης του χώρου, κακή διαβίωση γενικά. Ταυτόχρονα η φωτιά που παραπέμπει το φως φέρνει ζεστασιά, εξυπηρετεί τη ζωή μας και βοηθά τη βιωτή μας. Κάτι ανάλογο και σε πνευματικό επίπεδο προσπάθησε ο Χριστός. Θ’ ακούσουμε στη Θ. Λειτουργία σαφέστατη τη συμβουλή. Δεν μπορούμε να έχουμε οποιαδήποτε σχέση μαζί Του και ταυτόχρονα να αγαπάμε, να ζούμε, να υπηρετούμε το σκοτάδι. Θεός και σκότος είναι έννοιες ασυμβίβαστες, επικίνδυνες και αναχρονιστικές. Η διεθνής ειδησεογραφία άριστα περί τούτου μας πληροφορεί. Η ανάγκη που έχει ο άνθρωπος να βρει τον Θεό χάνεται λεπτό προς λεπτό, τόπο για τόπο, θρησκεία με θρησκεία χάρη στις αρρωστημένες αντιλήψεις κάποιων.
Πόλεμοι, αναταραχές, βιαιότητες, εξορίες γίνονται ακόμα και στις ημέρες μας εν ονόματι Του. Η ετσιθελική επιβολή του όποιου θελήματος Του και της απαιτητικής αποδοχής Του από τους ανθρώπους είναι στην πρακτική ορισμένων. Άραγε χρειαζόμαστε ρυθμιστές της ζωής μας ανθρώπους που παραπέμπουν σε σκοταδισμό, που υπηρετούν τον αναχρονισμό και που διαστρέφουν την αλήθεια; Είναι εργασία που οδηγεί σε αφανισμό ψυχών και σωμάτων.
Θρησκείες και αιρέσεις γύρω μας αντί να οικοδομούν, να δημιουργούν, και να σώζουν συμπεριφέρονται ως επικίνδυνες ακόμη και γι’ αυτήν την ζωή τόσο των μελών τους όσο και πολύ περισσότερο των ξένων, των αντίθετων, των απίστων κατά τη νοσηρή φαντασία τους. Είναι ολέθρια τ’ αποτελέσματα της τακτικής αυτής για τις ψυχές των ανθρώπων, για την συνοχή της κοινωνίας και την παγκόσμια ασφάλεια. Αμέτρητα είναι τα περιστατικά που μας πληροφορούν ότι ο θρησκευτικός σκοταδισμός της ανατολής έχει γίνει τελικά το φόβητρο του πλανήτη.
Δεν πρέπει βέβαια να ξεχνάμε ότι και στον χριστιανισμό κόσμο εμφωλεύουν στοιχεία θρησκευτικού φανατισμού, ακραίες καταστάσεις και φονταμενταλιστικές διαθέσεις. Μπορούν να μην είναι τόσο σκληρές, αλλά έχουν στην φιλοσοφία τους και στην πρακτική τους μεθόδους που παραπέμπουν σε δημαγωγία, σε αποστροφή, σε σκάνδαλο αν και προσφέρουν (όπως υποστηρίζουν) υπηρεσίες στον Θεό. Εδώ σίγουρα δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Υποτίθεται γνωρίζουν ότι ο «Θεός είναι αγάπη», μάς το είπε και αυτό ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Τώρα συμπληρώνει ότι είναι και φως. Αυτό ο χριστιανισμός το διαθέτει, το διδάσκει, το εμπνέει. Πρέπει να το καταλάβουμε.
Στην αντιπασχάλιο Κυριακή ο τιμώμενος Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος μάς ξεκαθαρίζει ότι, όσο και όταν μιλάμε για τον Θεό πρέπει και είναι όλα φανερά, ορατά και αντιληπτά. Η χριστιανική πίστη ορθά ασκείται όταν δεν επιτρέπει πρακτικές, κηρύγματα και απαιτήσεις που έχουν οσμή πνευματικού θανάτου. Από το Μνήμα Του βγήκε νικητής ο Κύριος και έγινε ως δωρητής της αιώνιας ζωής, του ανέσπερου φωτός Του και της πατρικής θαλπωρής. Αυτά έχουμε ανάγκη σαν κόσμος του 21ου αιώνα και όχι ομάδες, καθεστώτα και ιδεολογίες που τρομοκρατούν αντί να οικοδομούν, που σκοτώνουν αντί να ανορθώνουν, που καπηλεύονται τον Θεό αντί να Τον διακονούν.
του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Χρυσόπουλου για το dogma.gr