Το αν κάποιος λογισμός σου είναι καλός ή κακός, μη το κρίνεις από μόνος σου. Να παίρνεις τη γνώμη του πνευματικού σου.
Κι αν ο Πνευματικός σου βρίσκεται εκείνη την κρίσιμη στιγμή μακριά, να ζητήσεις τη γνώμη κάποιου πνευματικού και έμπιστου αδελφού σου.
Και ταυτόχρονα να παρακαλείς τον Θεό να σε φωτίσει και να σε πληροφορήσει για την ορθότητα ή όχι της κρίσεως σου.
Εγώ όταν βρεθώ σε αδιέξοδο και δεν έχω την δυνατότητα να εμπιστευθώ εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή κάπου το πρόβλημά μου, τότε σταματώ και λέω: «Θεέ μου, κάμε όπως ξέρεις!» και δεν ενεργώ, μέχρις ότου με πληροφορήσει ο Θεός μέσα στην καρδία μου.