Καθώς ορίζουν οι Πατέρες, η ταπείνωσις είναι χάρισμα του Αγίου Πνεύματος και όχι μόνον ανθρώπινο κατόρθωμα.
Χαρίζεται δε όσους το επιθυμούν, το επιδιώκουν και εργάζονται επίμονα όσα συντελούν στην επιτυχία αυτού του αγαθού.
Η ταπείνωσις αρχίζει από το φρονείν ταπεινά και φθάνει στο πράττειν ταπεινά.
Όποιος δεν αποδίδει στον εαυτό του ικανότητες περισσότερες από όσες έχουν οι άλλοι και φρονεί ταπεινά για τον εαυτό του, αυτός αρχίζει να εκτιμά τον συνάνθρωπό του, δέχεται τις υποδείξεις των άλλων, όταν τον παρατηρούν, και ακούει τις συμβουλές.
Αυτός γίνεται μαλακώτερος στον χαρακτήρα του, συγκρατεί τον θυμό του και εύκολα κινείται σε συμπάθεια.
Εάν εξαρτήση από τον Θεόν αυτή τη θέσι και την πράττη με συνείδησι της χριστιανικής ηθικής, προσεύχεται και παρακαλή τον Θεό να τον δυναμώση στην επιτυχία της, τότε προκόβη χάριτι Θεού και στην αίσθησι της τελειότερης ταπεινοφροσύνης, η οποία είναι θείο δώρον.
Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός