Είπε Γέρων:
Τον πρώτο καιρό μετά τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος σκέφθηκα: Ο Κύριος μου συγχώρεσε τις αμαρτίες μου, το μαρτυρεί μέσα μου η χάρη. Τι μου χρειάζεται, λοιπόν, περισσότερο; Δεν πρέπει όμως να σκεφτόμαστε έτσι.
Παρότι μας συγχωρούνται τα αμαρτήματα, εν τούτοις πρέπει να τα θυμόμαστε όλη τη ζωή μας και να θλιβόμαστε γι΄ αυτά, για να διατηρούμε τη συντριβή της καρδιάς.
Εγώ δεν το ήξερα αυτό και έπαψα να έχω συντριβή και υπέφερα πολλά από τους δαίμονες. Και απορούσα, τι συμβαίνει μ΄ εμένα; Η ψυχή μου γνωρίζει τον Κύριο και την αγάπη Του. Τότε πώς μου έρχονται κακοί λογισμοί;
Αλλά ο Κύριος με σπλαχνίστηκε και με δίδαξε ο Ίδιος πώς πρέπει να
ταπεινωθώ: «Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι».
Μ΄ αυτό τον τρόπο νικώνται οι εχθροί. Όταν όμως ο νους μου λησμονεί τη
φωτιά του Άδη, τότε οι λογισμοί ξαναποκτούν δύναμη.