Γιατί νηστεύουμε Τετάρτη και Παρασκευή
Νηστεύουν οι χριστιανοί και αγωνίζονται τον καλόν αγώνα της πίστεως, πάντοτε με την ευλογία και την καθοδήγηση του ιερέα – πνευματικού. Κάθε Τετάρτη, ως πιστεύουμε, νηστεύουμε διότι έχουμε ως ανάμνηση την προδοσία του Ιούδα του Ισκαριώτη, και, ακολούθως, κάθε Παρασκευή, οι πιστοί αναθυμούνται τη Σταύρωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Του Δημητρίου Π. Λυκούδη, θεολόγου
Η νηστεία είναι η πρώτη εντολή του Θεού στον άνθρωπο. Ασφαλώς, διακρίνεται σε ποιοτική, ανάλογα με τα νηστίσιμα ή αρτύσιμα εδέσματα, αλλά και σε ποσοτική, καθώς, ας μη λοιδορούμε τους εαυτούς μας, δεν τηρείς νηστεία κάθε φορά που γεμίζεις την ακόρεστη γαστέρα σου, ακόμη και με αλάδωτες τροφές! Όσον, δε, αφορά τη νηστεία με υποκατάστατα εδέσματα, ας μην πούμε περισσότερα, έχουμε γράψει επ᾿αυτού, ουκ ολίγα, σε προηγούμενο τόμο (1).
Ο π. Εφραίμ, ο πρ. Φιλοθεΐτης, συνήθιζε να λέγει: «Με γεμάτο στομάχι, είναι αλήθεια, η προσευχή σου το πολύ να φθάσει μέχρι το ταβάνι του σπιτιού σου. Με άδειο στομάχι, φθάνει υψηλότερα».
Νηστεύουν οι χριστιανοί και αγωνίζονται τον καλόν αγώνα της πίστεως, πάντοτε με την ευλογία και την καθοδήγηση του ιερέα – πνευματικού. Κάθε Τετάρτη, ως πιστεύουμε, νηστεύουμε διότι έχουμε ως ανάμνηση την προδοσία του Ιούδα του Ισκαριώτη, και, ακολούθως, κάθε Παρασκευή, οι πιστοί αναθυμούνται τη Σταύρωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού (2). Βέβαια, οι δύο ως άνω νηστίσιμες ημέρες και οι λοιπές διατεταγμένες περίοδοι νηστειών εντός της Αγίας μας Εκκλησίας, πρέπον και ορθόν, να ακολουθούνται κατά την όποια σωματική αντοχή και ρώμη του πιστού, κάτι που απαραιτήτως, «εξετάζεται» και «συναποφασίζεται» εντός του ιερού εξομολογητηρίου.
Ειδικότερα, όμως, για την ημέρα της Τετάρτης, οι άγιοι Απόστολοι τονίζουν ότι δεν τελούμε νηστεία απλώς και μόνον για την προδοσία του Ιούδα, αλλά για την ανάμνηση της Κολάσεως του Ιούδα, κάτι που είναι εντελώς διαφορετικό.
Πιο συγκεκριμένα, κάθε Τετάρτη νηστεύουμε διότι έχουμε ως ανάμνηση την αμετανοησία της προδοσίας του Ιούδα και, επομένως, της τελικής του καταδίκης και κολάσεως και όχι απλώς αυτής της διάπραξης της αμαρτίας της προδοσίας. Την Κόλαση θυμόμαστε και την αμετανοησία του πάλαι ποτέ Ιούδα και του κάθε εφήμερου, συμπεριλαμβανομένων των εαυτών μας, και ουχί απλά και αφηρημένα την προδοσία, καθώς, εάν εξετάσουμε πληρέστερα τα πράγματα, φοβούμαι ιδιαίτερα, πολλές προδοσίες έχουμε κάνει και καθημερινά κάμνουμε και έχουμε στο ενεργητικό μας!
Να θυμάσαι, λοιπόν. Κάθε Τετάρτη την Κόλαση και αμετανοησία του Ιούδα έχεις ως ανάμνηση και κάθε Παρασκευή Αυτήν τη Σταύρωση του Κυρίου και Λυτρωτού μας, Ιησού Χριστού.
Παραπομπές:
1. Βλ. σχ., Δημήτριος Λυκούδης, Λειτουργικά Ζητήματα, τόμος Α’, Αθήνα 2017, σελ. 155-156.
2. Πρβλ., Παναγιώτης Χρήστου, Εκκλησιαστική Γραμματολογία, Πατέρες και Θεολόγοι του Χριστιανισμού, τόμος Α’. εκδ. Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 32-33.
