Έχουν γραφει πολλά περί της σταθερότητας στην πνευματική ζωή και έχει υπογραμμιστεί η αξία και κυρίραχη θέση που αυτή επιφέρει στον αγωνιστικό στίβο κάθε πιστού.
Ο Όσιος Νείλος ο ασκητής, αναφερόμενος σε αυτήν, τονίζει: «Η σταθερότητα συγκρατεί τον πιστό στα πνευματικά. Τού υπενθυμίζει τον «στίβο μάχης», το σημείο και χώρο που ο στρατιώτης του Χριστού δίδει «εξετάσεις» για την πνευματικότητά του, κατά πόσον, δηλαδή, αυτή είναι ορθο-πραξία ή απλώς μια πράξη, που τις περισσότερες φορές παντελώς διαφέρει απ᾿ όσα διδάσκει η Εκκλησία».
Η σταθερότητα, το πρόγραμμα, δηλαδή, στα πνευματικά μάς διδάσκει και μας επιφορτίζει καθημερινά με «πείρα πολέμου», εμπειρία πνευματική, που ενισχύει τον αγωνιζόμενο κάθε λεπτό και κάθε στιγμή στη ζωή του.
Πνευματική πρόοδος άνευ σταθερότητας, χωρίς υπερβολή, δεν μπορεί να υπάρξει, δεν στέκεται, δεν ευδοκιμεί και δεν υφίσταται. Διαφορετικά, εκφράζει άνθρωπο επιπόλαιο, που δεν έχει λάβει σοβαρά το ζήτημα της σωτηρίας του.