Κάθε άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού και ναός του Αγίου Πνεύματος. Κανείς δεν μπορεί ποτέ να σβήσει από τον άνθρωπο την εικόνα του Θεού. Μπορείς να διαπράξεις όλα τα εγκλήματα του κόσμου, την εικόνα του Θεού δεν θα καταφέρεις να τη σβήσεις. Πώς θα μπορούσε να σβηστεί κάτι που είναι αιώνιο;
Μπορούμε να καταστρέψουμε κάτι που είναι φτιαγμένο από τα χέρια του ανθρώπου, αλλά όχι αυτό που είναι αιώνιο. Μπορείς να κλέψεις, να σπάσεις, να λερώσεις την εικόνα του Θεού. Αλλά αυτό είναι όλο. Εκείνη παραμένει. Μέσα σε σένα, μέσα σε μένα, μέσα στον κάθε άνθρωπο. Ακόμα και σπιλωμένη, είναι εικόνα του Θεού. Γι’ αυτό και ο Θεός αγαπά τον άνθρωπο, κάθε άνθρωπο, και τον αμαρτωλό δίχως όρια.
Απόδειξη της άπειρης αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο είναι και τούτο : Από όλα τα πράγματα που υπάρχουν στο σύμπαν ο Θεός δεν έδωσε την εικόνα του ούτε στον ήλιο, ούτε στο φεγγάρι, ούτε στον αετό, αλλά στον άνθρωπο. Δεν είναι αυτό απόδειξη της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο;
Από την πλάση του ο άνθρωπος αποτελεί την κορωνίδα της δημιουργίας του Θεού. Είναι ένα πλάσμα ελεύθερο, ανεξάρτητο και βασιλικό. Εικόνα του Θεού. Ναός του Αγίου Πνεύματος. Δεν είναι πια υποκείμενο, είναι ναός, όπου κατοικεί ο ίδιος ο Θεός. Γι’ αυτό και στην Εκκλησία θυμιατίζουμε τους Χριστιανούς στη διάρκεια των ιεροτελεστιών, όπως και τις εικόνες του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων. Γι’ αυτό και υποκλινόμαστε μπροστά σε ανθρώπους και τους βάζουμε μετάνοια. Γιατί εικονίζουν το Θεό.
Η ανεξαρτησία και η ελευθερία του ανθρώπου είναι τόσο μεγάλες που ακόμα και ο Θεός δεν μπαίνει μέσα στον άνθρωπο, αν αυτός δεν αφήσει την πόρτα ανοιχτή. Το Άγιο Πνεύμα, που εισέρχεται παντού, δεν έχει καμία δύναμη πάνω στον άνθρωπο, αν αυτός το αρνείται. Όλα αυτά κάνουν τον άνθρωπο σεβαστό και άξιο μιας υπόκλισης όπως ο Θεός, του οποίου είναι εικόνα.
Η χριστιανική Εκκλησία διδάσκει πως ο άνθρωπος έχει αυτεξούσιο, πως μπορεί να κάνει το καλό ή το κακό, να γίνει άγιος ή αμαρτωλός. Γι’ αυτό και η αμαρτία είναι και αυτή προνόμιο των ανθρώπων. Ούτε τα άλλα πλάσματα, ούτε ο ήλιος ούτε η σελήνη μπορούν να αμαρτήσουν, ούτε να αγιάσουν. Ο άνθρωπος είναι το μόνο πλάσμα που είναι στην κυριολεξία πατέρας του εαυτού του, γιατί έχει την ελευθερία να γίνει αυτό που θέλει.
Από το βιβλίο: «Πρωτοπρεσβύτερος π. Ευέλθων Χαραλάμπους. Ο χαρισματικός και αναστάσιμος καλός ποιμένας και Σαμαρείτης της Εκκλησίας του Χριστού». Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 20.