Γράφει ο Αρχιμ. Βασίλειος Μπακογιάννης
«Θα μείνουμε αλειτούργητοι χρονιάρες μέρες, του Ευαγγελισμού, το Πάσχα κ.λ.π.», διερωτώνται στις ημέρες μας πολλοί χριστιανοί.
Το παρακάτω σχετικό περιστατικό είναι εξόχως αποκαλυπτικό, αλλά και διδακτικό.
Έχει σχέση με τον Όσιο Ιάκωβο τον Τσαλίκη, στην εποχή (1947-49), που υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία στον Πειραιά, στο Κέντρο Εφοδιασμού και Μεταφορών. (Από το βιβλίο: Ένας σύγχρονος Άγιος. Ο Όσιος Ιάκωβος. Έκδοση Ι. Μ. Οσίου Δαυίδ, 2018, σελ. 52-58).
Ήταν Μεγάλη Εβδομάδα. Ο Διοικητής του, Πολύκαρπος Ζώης, του είπε:
- «Εσύ, Ιάκωβε θα πας όλη τη Μ. Εβδομάδα στις εκκλησίες, για να προσεύχεσαι για μας».
Τι καλύτερο για τον Ιάκωβο; Όμως, είδε έναν συστρατιώτη του, τον Γιώργο, καταστενοχωρημένο.
- «Τι σου συμβαίνει;» τον ρώτησε.
- «Να έρχεται Πάσχα, και δεν μπορώ να πάω στο χωριό μου, να ιδώ την αρραβωνιαστικιά μου! Εσύ καλά τα κατάφερες!», του απάντησε.
Και ο Ιάκωβος παρακάλεσε τον Διοικητή, να αφήσει τον Γιώργο να πάει στο χωριό να ιδεί την αρραβωνιαστιακιά του, και στη θέση του, στη Σκοπιά να πάει ο ίδιος ο Ιάκωβος, όλη τη Μ. Εβδομάδα, και το Πάσχα. Όπερ και εγένετο!
Και ο νεαρός Ιάκωβος έκανε Πάσχα στη Σκοπιά. Αυτό και αν ήταν Πάσχα!
Έλεγε ο ίδιος:
- «Ήμουν κατά την ώρα της Αναστάσεως στη Σκοπιά, πάνω σ’ ένα ύψωμα. Όταν άκουσα τις καμπάνες, κατάλαβα ότι είπαν οι Ιερείς το «Δεύτε λάβετε Φως» το, «Χριστός Ανέστη». «Αχ, Χριστέ μου!, είπα, οι χριστιανοί μας παίρνουν το Άγιο Φως. Και αμέσως ήρθε και σε εμένα το Άγιο Φως! Ήρθε ένα φως από ψηλά και κάθισε πάνω μου, και έγινα όλο φως!».
Πόσο θα ήθελε ο Ιάκωβος την ώρα αυτή και όλη τη Μ. Εβδομάδα να ήταν στην εκκλησία! Θυσίασε την αγία του (!) επιθυμία, χάρη του αδερφού του. Και ο Θεός τον επισκέφθηκε μέσα από το Άγιο Φως!
Αν πήγαινε στην εκκλησία, αν δεν έκανε τη θυσία, ίσως ο Θεός να μην τον επισκεπτόταν!
Έτσι, ως θυσία προς τους αδερφούς μας, θα πρέπει και εμείς οι χριστιανοί να βλέπουμε τον «αποκλεισμό» μας από την εκκλησία.