Αυτό θέλει ο σατανάς και συνεχώς «πειράζει», υποβάλλει, όπως λένε οι Πατέρες, λογισμούς. Και την νύχτα ακόμη με τα όνειρα και με τον τρόπο, που αυτός ξέρει, μπορεί να «πειράζει». Φυσικά πειράζει έναν που αγωνίζεται. Το είπαμε και άλλη φορά, ο σατανάς καταγίνεται με αυτούς που αγωνίζονται. Για τους άλλους δεν τον νοιάζει.
Από την στιγμή όμως που ο σατανάς βλέπει τον άνθρωπο να αγωνίζεται, αρχίζει και ανησυχεί, και τότε φυσικά αρχίζει ο πόλεμος. Σκληρός πόλεμος!
Σε αυτόν τον αγώνα όταν κανείς γνωρίσει τον εύκολο δρόμο, την ταπείνωση, όταν ανοίξουν τα μάτια της ψυχής του και δει τον δρόμο αυτό, θα βαδίσει σωστά πια. Αν όμως δεν τον δει, για να καταλάβει το θέλημα το δικό του και να το ξεχωρίσει από το θέλημα του διαβόλου και από το θέλημα του Θεού… Γιατί μερικές φορές ο σατανάς μας κάνει να τα μπερδεύουμε· μπερδεύει το θέλημα το δικό μας με το δικό του.
Κυρίως το κάνει, όταν θέλει να μας ρίξει στην απόγνωση, στην απελπισία. Και σου λέγει ότι έκανες αμαρτήματα σοβαρά, ότι έκανες πράγματα που ίσως δεν έκανες, ή έγινε κάτι και το υπερβάλλει, το παρουσιάζει πολύ μεγάλο, για να σε κάνει να χτυπιέσαι, να κλαις, να υποφέρεις, να σκέφτεσαι την αμαρτωλότητά σου όχι με σωστό τρόπο, αλλά για να απογοητεύεσαι, να απελπίζεσαι και να δένεσαι χειροπόδαρα. Πού πνευματική ζωή έπειτα, πού αγώνας; Σκοτεινιάζουν τα πάντα. Μόνο υποφέρεις, μόνο πονάς, μόνο χτυπιέσαι και τίποτε περισσότερο. Σε δένει, σε καθηλώνει κυριολεκτικά ο σατανάς, χωρίς να υπάρχει κάτι…
Το έχω προσέξει σε πολλές περιπτώσεις να συμβαίνει αυτό. Και μάλιστα χωρίς να υπάρχει κάτι το σοβαρό μερικές φορές, κάτι το συγκεκριμένο, αλλά μόνο αόριστες καταστάσεις. Εκεί πια πρέπει να ξεχωρίζεις, να έχεις διάκριση, όπως λένε οι άγιοι Πατέρες. Γι’ αυτό και η μεγαλύτερη των αρετών είναι η διάκριση. Αυτό τονίζουν οι άγιοι Πατέρες.
Όταν λένε διάκριση, εννοούν να ξεχωρίζεις δηλαδή ποιος λογισμός είναι δικός σου, ποιος είναι του σατανά, ποιο είναι το θέλημα του Θεού, ποιο είναι το θέλημα το δικό σου. Όταν υπάρχει διάκριση, τότε φυσικά μπορείς να καταλάβεις αν κάτι είναι του Θεού ή είναι δικό σου. Και θα ακολουθήσεις το θέλημα του Θεού.
Εάν δεν μπορείς να καταλάβεις, δεν έχεις αυτή την διάκριση, τότε φυσικά υπάρχει ο Πνευματικός. Θα αφεθείς στην διάκριση του Πνευματικού.
Από το βιβλίο: ΟΜΙΛΙΕΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Α’, Ιερόν Ησυχαστήριον “Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος”, Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής 2020, σελ. 155.