Αρχιμανδρίτης Κων/νος Χαραλαμπόπουλος
Το Κήρυγμα της Κυριακής
γράφει στο Δόγμα,
ο Αρχιμανδρίτης
Κωνσταντίνος Χαραλαμπόπουλος
Εφημέριος Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου
Παλαιού Ψυχικού
Ασύλληπτος εις έκτασιν και βάθος, η θεία αγάπη. Το σχέδιον της θείας οικονομίας περί της λυτρώσεως και σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, προϋποθέτει το πρόσωπον του Σωτήρος Χριστού. Χωρίς αυτό, δεν νοείται σωτηρία.
Περί του προσώπου Του ομίλησαν εις την Παλαιάν Διαθήκην, όλοι οι μεγάλοι άνδρες του Ισραήλ και οι Προφήται. Προσδοκούσεν λοιπόν ο άνθρωπος την λύτρωσιν και σωτηρίαν του ανθρωπίνου γένους.
Μεγάλο ρόλον εις αυτό, έπαιξε η Ιουδαϊκή θρησκεία, η οποία προετοίμασεν το έδαφος της νέας θρησκείας, του χριστιανισμού, η οποία είναι η τελεία θρησκεία. Τίποτε άλλο δεν ημπορούσε να απαλλάξη τον άνθρωπον εκ του προπατορικού αμαρτήματος, εκτός Αυτού του ιδίου του Κυρίου.
Δια τούτο μνημονεύει ο Ευαγγελιστής της αγάπης «ούτως υψωθήναι δει τον υιόν του ανθρώπου, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον. Ούτω γαρ ηγάπησεν ο θεός τον κόσμον, ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον» (Ιω. 3, 14 – 16).
Οι στίχοι αυτοί, δηλούν το σχέδιον της σωτηρίας του ανθρώπου. Αλλά, αδελφοί μου, δύο χιλιετίας τώρα όπου η ανθρωπότης απεδέχθη εις την πλειοψηφίαν το κήρυγμα του Δεσπότου Χριστού, οι άνθρωποι ολένα λησμονούν την ανεξάντλητον αγάπην του Θεού και Πατρός, κωφεύοντες εις την λυτρωτικήν σάλπιγγά Του.
Αναζητούν την σωτηρίαν εις άλλα κηρύγματα, σαθρά χωρίς υπόβαθρον και τελειότητα. Εκδιώκουν την προσωποποίησιν της ειρήνης τον Χριστόν, ενώ κραυγάζουν περί της ειρήνης.
Εκδιώκουν τον ήλιον της Δικαιοσύνης, ενώ κραυγάζουν περί της δικαιοσύνης. Εκδιώκουν τον άρτον της ζωής, ενώ ψάχνουν εναγωνίως δια πνευματικήν τροφήν εις τας σατανιστικάς τελετάς και τας αποκρύφους θρησκείας. Εκδιώκουν την αγάπην, ενώ αναζητούν την αγάπην.
Πολλοί εδέχθησαν τον Κύριόν μας, μόνον ως μέγα φιλόσοφον και όχι ως θεόν, ουδείς όμως ευρέθη να προτείνη κάτι ανώτερον του θείου κηρύγματός του προς χάριν της σωτηρίας του ανθρώπου.
Εάν η ανθρωπότης δεν αποβάλλει τον παλαιόν άνθρωπον της κακίας και του μίσους και δεν ενστερνισθεί τα θεία διδάγματα της αγάπης του Κυρίου, θα εξακολουθή να παραπαίη εις την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια.
Ας κάνωμεν και ημείς, αδελφοί μου, την ιδικήν μας αυτογνωσία «το ένδον σκάπτε» και ας επιστρέψωμεν τηρηταί των θείων εντολών, ατενίζοντες το ξύλον του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού Του επί του οποίου «υπέρ ημών απέθανεν και ανέστη».