Ποιὸς ήταν όμως το βασικό σφάλμα του πλουσίου της παραβολής; Καλοβολεμένος, καλοθρεμένος, αυτάρεσκος. Κύριο μέλημά του ο εαυτός του. Μοναδικό του πρόβλημα πως μέσα στην άνεση και τη χλιδὴ θα απολαύσει τα αγαθά του. Αποροφημένος απὸ τα γήινα, ποτὲ δεν είχε υπολογίσει το παροδικὸ αυτού του βίου, τη συνέχεια στην αιωνιότητα. Ακόμη και στον Άδη στριφογυρίζει γύρω από το εγώ του και το στενό περιβάλλον του και το ενδιαφέρον που φαίνεται ότι δείχνει για τα αδέλφια του, αποτελεί μια έμμεση δικαιολογία του εαυτού του.
Αυτὸ που έστειλε τον πλούσιο τελικὰ στον Άδη ήταν η αδυναμία του να προσέξει τον άλλο. Στο διάστημα της επίγειας ζωής του δεν καταδιώκει τον φτωχό. Απλώς τον αγνοεί. Κακὸ δεν του κάνει, αλλὰ ούτε τον νοιάζει αν ο Λάζαρος ζεί ή αν πεθαίνει. Αδιαφορεί. Διότι όλος ο κόσμος του κινείται σ’ ένα κύκλωμα κλειστό. Κόσμος είναι ο εαυτός του, οι φίλοι του, οι απολαύσεις του.
Μια ανάλογη στάση ζωής ρυθμίζει τη συμπεριφορὰ και πολλών ανθρώπων σήμερα. Έχουμε περισσότερη ομοιότητα, αδελφοί μου, με τον πλούσιο, απ’ ότι συνήθως νομίζουμε. Πολὺ πιθανὸν την ώρα που αγανακτούμε για την ασπλαχνία ορισμένων, να φερόμαστε και εμείς ψυχρὰ και αδιάφορα με άλλον τρόπο. Μήπως δεν υπάρχουν άνθρωποι μπροστά στην πόρτα μας ή έστω λίγο παρέκει, που έχουν ανάγκη βοηθείας;
Τι κάναμε για να τους ανακουφίσουμε; Ενδιαφερθήκαμε για να πιάσει δουλειὰ ο άνεργος οικογενειάρχης ή να βρεί τους πόρους που χρειάζεται ο πολύτεκνος, που έχει αποκάμει να βλέπει τα παιδιά του να στερούνται; Στείλαμε κάτι στη χήρα, που παλεύει να θρέψει με το τίποτε δύο και τρία παιδιά; Ή συνεχώς παραπονούμεθα και εμείς ότι δε μας φθάνουν τα όσα έχουμε;.
«Είσαι φτωχός;», έλεγε ο Μ. Βασίλειος σ’ ένα κήρυγμά του, όταν είχε ξεσπάσει στην Καισάρεια πείνα φοβερή. «Εξάπαντος όμως υπάρχει άλλος, φτωχότερος απὸ σένα. Συ έχεις τροφὲς γιὰ δέκα μέρες, εκείνος έχει μόνο για μία. Σαν άνθρωπος πονετικὸς και ευσεβής, μη διστάσεις να δώσεις».
Όποιος ζεί χωρὶς συμπάθεια ανοίγει ένα χάσμα μεταξὺ του εαυτού του και των άλλων ανθρώπων και συγχρόνως χωρίζει τον εαυτό του απὸ το Θεό, που είναι Αγάπη.
από τη Μητρόπολη Μαρωνείας και Κομοτηνής