Η φράση «δι’ ευχών των αγίων»
Πορευόμαστε στη ζωή αυτή, με την ευλογία και την ευχαριστία που πηγάζει από τη Συνάντηση μας στη Λειτουργική σύναξη. Για να μπορέσουμε να Τον συνατήσουμε «εν εκείνη τη ημέρα, τη μεγάλη και ιερά» για τον καθένα, την ημέρα της εκδημίας μας από του σώματος, που είναι ουσιαστικά «μετάστασις από των λυπηροτέρων επί τα χρηστότερα και θυμηδέστερα, και ανάπαυσις και χαρά» (Από την ακολουθία της γονυκλισίας).
Η Θεία Λειτουργία δεν τελειώνει ποτέ.
Γιατί είναι πορεία προς συνάντηση του Κυρίου. Κι η πορεία είναι συνεχής και δίχως τέλος.
Δεν μπορείς να πεις «Τον βρήκα, ενώθηκα μαζί Του, Τον κατέχω». Πώς θα γίνει αυτό έχοντας τη φθαρτότητα να κυριαρχεί στην ύπαρξη;
Πορευόμαστε στη ζωή αυτή, με την ευλογία και την ευχαριστία που πηγάζει από τη Συνάντηση μας στη Λειτουργική σύναξη. Για να μπορέσουμε να Τον συνατήσουμε «εν εκείνη τη ημέρα, τη μεγάλη και ιερά» για τον καθένα, την ημέρα της εκδημίας μας από του σώματος, που είναι ουσιαστικά «μετάστασις από των λυπηροτέρων επί τα χρηστότερα και θυμηδέστερα, και ανάπαυσις και χαρά» (Από την ακολουθία της γονυκλισίας).
Γι’ αυτή τη Μεγάλη Συνάντηση «εν τη εσχάτη ημέρα» αξίζει κάθε κόπος και πόνος της ζωής τούτης.
Γι’ αυτή τη Μεγάλη Συνάντηση ας έχουμε «εν καθαρά συνειδήσει» πολλές συναντήσεις μαζί Του, ώστε να εξοικειωθούμε, να συνηθίσουμε, να την ποθήσουμε.
Γι’ αυτή τη Μεγάλη Συνάντηση ας πορευόμαστε τη Λειτουργική πορεία ενσυνείδητα, ουσιαστικά, αγαπητικά.
Από το βιβλίο ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου Αγίας Τριάδος – Μετόχι Ι. Μονής Μαχαιρά.
