Η κεντρική ιδέα των Χριστουγέννων
Η συνάντηση των Ποιμένων με τον νεογέννητο Χριστό σε σταύλο ταπεινό μπορεί με άνεση να χαρακτηρισθεί ως η συνάντηση όλων των αιώνων. Πρωτοεμφανίζεται ο Χριστός σε άσημους βοσκούς και μέσω αυτών θα κάνει σημαντική την ζωή των ανθρώπων, θα δώσει ειρήνη στην γη και αγάπη στους ανθρώπους.
Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Χρυσόπουλος
Η συνάντηση των Ποιμένων με τον νεογέννητο Χριστό σε σταύλο ταπεινό μπορεί με άνεση να χαρακτηρισθεί ως η συνάντηση όλων των αιώνων. Πρωτοεμφανίζεται ο Χριστός σε άσημους βοσκούς και μέσω αυτών θα κάνει σημαντική την ζωή των ανθρώπων, θα δώσει ειρήνη στην γη και αγάπη στους ανθρώπους.1
Το τραγούδι των αγγέλων δίνει την απάντηση στο ερώτημα τι έλειπε από την ανθρωπότητα και τι έφερε ο Χριστός στην γη με την ενανθρώπισή του. Είναι θέμα πια επιλογών, ατομικών ή συλλογικών, κατά πόσο θα μείνει σύνθημα ουράνιο ή ρομαντική αναζήτηση.
Η Εκκλησία, πάντως, με τον εορτασμό της Χριστού Γέννας, σαν να είναι σήμερα, προκαλεί και προσκαλεί τα παιδιά Της να κάνουν σκοπό της ζωής τους την παγίωση της ειρήνης και την έμπρακτη εφαρμογή της αγάπης. Δεν χρειάστηκαν πανεπιστημιακές περγαμηνές οι Ποιμένες για να γνωρίσουν και να μεταδώσουν στα πέρατα της γης και του χρόνου ότι έχουμε τον Θεό μαζί μας,2 ότι υπάρχει ελπίδα και οδηγός για το ειρηνικό μέλλον της ανθρωπότητας και λύτρωση του καθενός μας.
Όταν παντού κυριαρχούσε ο μαρασμός και η απελπισία, ο άνθρωπος είχε απογοητευτεί και θεοποιούσε ότι του φαινόταν ξένο και πρωτόγνωρο, όταν δεν είχε συμφιλιωθεί πρώτα με τον ίδιο τον εαυτό του και ύστερα με τους άλλους, τότε γεννιέται ο Χριστός και «ντύνεται την ανθρώπινη φύση ο πλούσιος στην θεότητα, δωρίζοντας (έτσι) την ανάπλαση και την αναγέννηση»3, κατά τον ιερό υμνωδό.
Αυτή είναι και η κεντρική ιδέα των Χριστουγέννων, ήρθε για να σώσει αμαρτωλό4, ήρθε για να αντικαταστήσει το εγώ με το εμείς.
Αν όπως οι ποιμένες ακούσουμε, πιστέψουμε, δεχθούμε και δοξάσουμε επειδή «από αγάπη κατέβηκε σε μας ο αγαπητός Υιός του Θεού και έγινε ομοούσιος και ομοδίαιτος με τους ανθρώπους. Για να διδάξει σ’ αυτούς την μεταξύ τους αγάπη5», τότε θα έχουμε ξεφύγει από τον στείρο εορτασμό που αγγίζει την ρουτίνα και δεν θα έχουμε απλά ανταλλάξει μόνο ευχές και χειραψίες με γνωστούς και αγνώστους, αλλά θα έχουμε γεμίσει την καρδιά μας με Ζωή, που είναι Εκείνος6.
Με την δική Του πλέον ζωντάνια θ΄ αντιμετωπίζουμε τα προβλήματά και τα νέφη που κυκλώνουν την βιωτή μας και μας ταλαιπωρούν ψυχοσωματικά, κάποιες φορές δε, μας κλονίζουν δυνατά.
Και να, Χριστούγεννα !
Γεννήθηκε εκείνος για να ανταλλάξουμε
την απάτη του κόσμου, με την αγάπη Του.
το τραύμα της αμαρτίας, με το θαύμα της
ενανθρώπισής Του.
την φθορά των καιρών, με την προσφορά
της ειρήνης Του.
Μην σκεφτόμαστε τι μπορεί να είχαμε δόξα, πλούτη, απολαύσεις, αλλά ας αναλογισθούμε τι έχουμε, Χριστό ! Εκείνος ας κατευθύνει τα έργα μας και την ζωή μας για χρόνια πολλά !
::::::_
Υποσημειώσεις :
1. Λουκ. β, 14
2. Ματθ. α, 23
3. Τροπάριο α ωδής Κανόνα Εσπερινού 20ης Δεκεμβρίου
4. Α΄ Τιμ. α, 15
5. Ιωάννη Χρυσόστομος, PG 56, 280
6. Ιωαν. ιδ,6
