Η Παναγία
Έφτασε ο Αύγουστος, ο μήνας της Παναγιάς. Άρχισαν και οι παρακλήσεις στο όνομά Της.
Καθημερινά μέσα από τους ύμνους της ακολουθίας του Παρακλητικού κανόνα, η Παναγιά δέχεται την αγωνία, τον πόνο, την ικεσία του απελπισμένου ανθρώπου.
«Πολλοῖς συνεχόμενοις πειρασμοῖς, πρὸς Σὲ καταφεύγω, σωτηρίαν ἐπιζητῶν», της φωνάζουμε, γιατί το πλήθος των πειρασμών μας πνίγει και Αυτή είναι η μόνη ελπίδα και η εγγυήτρια της σωτηρίας μας.
«Προστασίαν και σκέπην, ζωής έμής τίθημι»… Με απόλυτη εμπιστοσύνη την βάζουμε Κυβερνήτη στην ζωή μας, για να μας οδηγήσει στο λιμάνι Της, που είναι η μητρική, γεμάτη αγάπη, αγκαλιά της, η οποία προστατεύει και σκεπάζει.
«Εν κλίνη νύν ασθενών κατάκειμαι, καί ουκ έστιν ίασις τή σαρκί μου». Βλέπουμε και αισθανόμαστε την ασθένεια της ψυχής και του σώματός μας και καταλαβαίνουμε την αδυναμία μας. Η μόνη καταφυγή είναι η Παναγία και της φωνάζουμε να μας σηκώσει από την οδυνηρή κλίνη της ασθενείας μας.
Ζυμωμένοι είναι όλοι οι ύμνοι με τον πόνο, την ικεσία και την ευχαριστία μας προς Αυτήν. Είναι η ελάχιστη προσφορά μας στην απέραντη αγάπη Της. Είναι η αναγνώριση της στοργής και παραμυθίας στο πρόσωπό Της, «Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς», όλης της ανθρωπότητος.
Της εμπιστευόμαστε τον πόνο και την ασθένειά μας στα πανάχραντα χέρια Της, γιατί ξέρουμε ότι Αυτή θα μετατρέψει την λύπη σε χαρά και την ασθένεια σε υγεία.
Αυτήν την περίοδο, λοιπόν, ας ετοιμαστούμε καταλλήλως να εορτάσουμε την Κοίμησή Της. Ας τρέξουμε κοντά Της ως «Απόστολοι εκ περάτων». Μας περιμένει σαν φιλόστοργη μάνα να μαζευτούμε γύρω από την νεκρική κλίνη Της, να μας δώσει την ευλογία Της και να μας εγγυηθεί πάλι, η Ίδια, την μεσιτεία Της!
Καλό δεκαπενταύγουστο!
+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου
