Επισκόπου Λήδρας κ. Επιφανίου, Ηγουμένου Ι. Μονής Μαχαιρά
Η εορτή των Εισοδίων είναι μία εκ των θεομητορικών εορτών. Κατ᾽ αυτήν, η Κυρία Θεοτόκος Μαρία, τριετίζουσα, αφιερώθηκε στον Θεόν εκ των δικαίων γονέων της, τον Ιωακείμ και την Άνναν. Παραδόθηκε στον αρχιερέα Ζαχαρία, τον πατέρα του Προδρόμου, και ο πνευματικός αυτός θησαυρός, η Υπεραγία Θεοτόκος, φυλάχθηκε στο επί της γης θείον και ουράνιον θησαυροφυλάκιον, τα Άγια των Αγίων. Αυτή η είσοδος της κεχαριτωμένης Κόρης στα Άγια των Αγίων, η Εκκλησία θέσπισε να εορτάζεται στις 21 Νοεμβρίου και καλείται «τα Εισόδια της Θεοτόκου» ή «η εορτή των Εισοδίων».
Η εορτή αυτή έχει μείζονα σημασία τόσο για την σωτηρία της ανθρωπότητος γενικά, όσο και ξεχωριστά για τον κάθε ένα από εμάς. Η σημασία της δεν ευρίσκεται μόνο στο ότι το γεγονός αυτό συνέβηκε στην Κυρία Θεοτόκο, ούτε στο ότι αυτό αποτελεί την απαρχή της πνευματικής της προετοιμασίας. Αλλά η σημασία των Εισοδίων ευρίσκεται στο γεγονός της αφιερώσεως· της αφιερώσεώς της στον Θεόν. Αυτή η αφιέρωσης στον Θεόν δεν είναι μόνον ψυχική, ούτε μόνον σωματική, αλλά πρωτίστως και κυρίως καρδιακή και διανοητική, και έπειτα ψυχική και σωματική. Είναι η εκπλήρωσης του ευαγγελικού λόγου «αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου και εξ όλης της ισχύος σου» (Μαρκ. ιβ΄ 30) στον μέγιστον βαθμό κατ᾽ άνθρωπον.
Αυτό είναι το βαθύτερο και το ουσιαστικό μήνυμα της εορτής: η αφιέρωσις· η αφιέρωσις εις τον Θεόν ψυχή τε και σώματι, όπως εντέλλεται ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Λοιπόν, σ᾽ αυτήν την αφιέρωσιν καλούμεθα· και η μεν κλήσις είναι εκ του Θεού, τον δε τρόπον και την πράξιν υποδεικνύει κατά πρώτον η Θεοτόκος, και ακολούθως ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ο αληθινός Θεός ημών, μέσα από την ένσαρκον οικονομίαν Του. Τρόπος είναι η ταπείνωσις και η αγάπη, πράξις δε η υπακοή στις εντολές του Θεού και η προσευχή. Μέσα σ᾽ αυτό το πνεύμα καλούμεθα να εισέλθουμε ξεκινώντας από την πράξιν, ώστε να αποκαλύψωμεν από το βάθος της υπάρξεώς μας τον τρόπον με τον οποίον ο Θεός μας κατεσκεύασε και με αυτόν να λειτουργούμε.
Αυτό το σκεύος, η Παρθένος Μαρία, εισήλθε εις τα Άγια των Αγίων, αφιερώνοντας τον εαυτόν της στον Θεόν. Μας καλεί και εμάς να την ακολουθήσωμε: να συνεισοδεύσωμε μετ᾽ αυτής και να συνεισέλθωμε στο βάθος της καρδίας μας, και από εκεί, αφού πάρωμε την καρδίαν μας στα χέρια μας, να την προσφέρωμε στον Θεόν λέγοντας: «Τα σα εκ των σων, σοι προσφέρομεν κατά πάντα και διά πάντα», «εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα». Για να το κάνωμε αυτό πρέπει να αφήσωμεν τα αμαρτωλά θελήματά μας, την κακίαν, την πονηρίαν, την ασωτίαν, την μισαδελφίαν, τον εγωισμόν, την κενοδοξίαν, την υπερηφάνειαν, δηλαδή όλες του διαβόλου τις ανοησίες, και να εργασθούμε τις αρετές, την μελέτην των ιερών βιβλίων, την νηστείαν, την προσευχήν, την εξομολόγησιν, την ταπείνωσιν, την αγάπην, την θείαν κοινωνίαν.
Αγωνιζόμενοι κατά μικρόν, του Θεού συνεργούντος και της Υπεραγίας Θεοτόκου συνεπικουρούσης, θα αξιωθούμε και εμείς, καθένας κατά το μέτρο του, να επιτύχωμε την αφιέρωσίν μας στον Θεόν, ώστε να λάβωμεν εξ Αυτού, του ουρανίου μας Πατρός, την είσοδόν μας εις τα Άγια των αγίων εν τω ουρανώ, όπου ευρίσκονται πάντες οι Άγιοι και η Παναγία Μητέρα του Θεού, οι αφιερώσαντες τον εαυτόν τους σε Αυτόν, με την χάριν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, στον οποίον πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος