Η υποταγή του ανθρώπου εις τον θείον Λόγον
Τo θαύμα της αλιείας των πολλών ιχθύων εξιστορούμενον υπό του ευαγγελίου και η υποταγή του Πέτρου εις τον διαμειφθέντα μετά του Ιησού διάλογον, μας δίδει το ερέθισμα να ομιλήσωμεν περί της υποταγής του ανθρώπου εις τον θείον Λόγον. Αναμφιβόλως, τα πάντα υποτάσσονται εις τον Λόγον του Θεού.
Αρχιμανδρίτης Κων/νος Χαραλαμπόπουλος
Το Κήρυγμα της Κυριακής
γράφει στο Δόγμα,
ο Αρχιμανδρίτης
Κωνσταντίνος Χαραλαμπόπουλος
Εφημέριος Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου
Παλαιού Ψυχικού
Τo θαύμα της αλιείας των πολλών ιχθύων εξιστορούμενον υπό του ευαγγελίου και η υποταγή του Πέτρου εις τον διαμειφθέντα μετά του Ιησού διάλογον, μας δίδει το ερέθισμα να ομιλήσωμεν περί της υποταγής του ανθρώπου εις τον θείον Λόγον. Αναμφιβόλως, τα πάντα υποτάσσονται εις τον Λόγον του Θεού.
Ο Θεός εδημιούργησε τον κόσμον και τον άνθρωπον κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν. Η υποταγή αυτή αφ’ ενός των στοιχείων της φύσεως και αφ’ έτερου του ανθρώπου, είναι μία βαθεία πίστις και εμπιστοσύνη εις τον Λόγον και το θέλημα Του από τον ανίσχυρον άνθρωπον, οπού γνωρίζει τη μηδαμινότητά του.
Η υποταγή αυτή δηλοί όσο και εάν φαίνεται παράδοξον και μίαν ανακαινιστικήν ψυχικήν πνοήν, διότι ο άνθρωπος επειδή αγαπά τον Θεόν, μετ’ ειλικρίνειας υποτάσσεται εις το θέλημά του, προθύμως και ελευθέρως.
Ακόμη και εις τας ανθρωπίνους σχέσεις εκείνος όπου αγαπά υποτάσσεται, ανέχεται, υποχωρεί. Και όλα αυτά χάριν της καινής και μεγάλης εντολής της αγάπης. Συστατικόν ακόμη της υποταγής του ανθρώπου προς τον Λόγον του Θεού, είναι η ταπείνωσις και η εξάλειψις του εγωισμού.
Διότι τα θεία ρήματα του Κυρίου, «πνεύμα εστί και ζωή εστίν» (Ιω. 6, 63). Εξάλλου, ο Κύριος προειδοποίησεν ότι «ο αθετών εμέ και μη λαμβάνων τα ρήματά μου έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος ον ελάλησα, εκείνος κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Ιω. 12, 48).
Ας μη λησμονούμεν, αδελφοί μου, ότι ο ίδιος ο Κύριος ο οποίος μας διδάσκει την υποταγήν εις το θέλημά Του που αναμφιβόλως είναι θέλημα του Θεού – Πατρός, υπετάχθη και ο ίδιος εις το θέλημα του Πατρός προς εκπλήρωσιν του σχεδίου της θείας οικονομίας, όταν αγωνιωδώς προσηύχετο προ του πάθους «Πάτερ μου, ει δυνατόν εστί παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο, πλην ουχ ως εγώ θέλω, αλλ’ ως συ (Ματθ. 26, 39).
Από την υποταγήν εις το θείον θέλημα, απαλλάσσεται ο άνθρωπος του σκότους της αμαρτίας και ενισχύεται εις τον πνευματικόν αγώνα, διότι δι’ αυτόν τον αγώνα της ψυχικής τελειώσεως δέχεται τα πάντα.
Αδελφοί μου, μη λησμονούμεν ότι η ορθόδοξος εκκλησία είναι εκκλησία της υπακοής και της υποταγής. Της καλής υπακοής και υποταγής πού γεννά την εν Χριστώ ελευθερία.
Ημείς αποτελούμεν το πλήρωμα της Εκκλησίας και πρέπει να είμεθα «τέκνα υπακοής» καθαρίζοντες τον νου και την καρδίαν από κάθε τι το επαιρόμενον κατά της γνώσεως του Θεού και αιχμαλοτίζοντες κάθε νόημα, εις την υπακοήν του Χριστού (Β’ Κορ. 10 – 15).
