Του Δημητρίου Λυκούδη,
Δ/ ντου της εφημερίδας «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»
Δεν έχουν τέλος οι εξελίξεις και προφανώς βρισκόμαστε στην αρχή όλων όσων ακούγονται σχετικά με την ΜΚΟ «Κιβωτός του Κόσμου». Μια ιεραποστολική και φιλανθρωπική προσπάθεια που, ομολογουμένως, επεκτάθηκε και στην υπόλοιπη ηπειρωτική χώρα, προσπαθώντας να επουλώσει τραυματισμένες παιδικές και εφηβικές ψυχές. Οι καταγγελίες πάνε και έρχονται, άλλοτε συντασσόμενες θετικά με τους υπευθύνους της δομής και άλλοτε αρνητικά. Όλα, βέβαια, ερευνώνται, χωρίς επ᾿ ουδενί λόγο να αμφισβητείται ή να αλλοιώνεται το τεκμήριο της αθωότητος των κατηγορουμένων. Όταν η έρευνα ολοκληρωθεί, όλα θα πάρουν τον δρόμο τους και θα μάθουμε την όλη αλήθεια.
Προσπαθώντας, όμως να προσεγγίσουμε ορθόδοξα και ορθόπρακτα το όλο ζήτημα, ένα εγχείρημα καθόλου εύκολο, αξίζει να τονίσουμε ότι ως ορθόδοξοι χριστιανοί, μάλιστα και μεσούσης της Σαρακοστής των Χριστουγέννων, «δεν κάνει να τρώμε ανθρώπους». Είτε αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται στην πλευρά των κατηγόρων είτε στην αντιπέρα όχθη. Η αλήθεια δε χρειάζεται υποβολείς, δεν αναγκεύεται από φωνασκίες, δεν προϋποθέτει σεναριολογίες και συνωμοσίες! Η αλήθεια, ως τη διδάσκει το Ιερό Ευαγγέλιο είναι ολοφώτεινη, ξεκάθαρη, αβίαστη, χριστοκεντρική. Και ως χριστοκεντρική – στην καινοδιαθηκική ορολογία η Αλήθεια είναι συνυφασμένη με το Πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού – και, ακριβώς επειδή είναι χριστοκεντρική, σέβεται κάθε άνθρωπο, κάθε πρόσωπο ως προς την ιδιαιτερότητά του είτε φέρει θετικό πρόσημο είτε αρνητικό, σχετικά με την εξέλιξη και την πορεία των γεγονότων.
Η απόδοση των ευθυνών, αν υπάρχουν, όπου και αν βρίσκονται, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ταυτίζεται με την εξουθένωση του προσώπου, του κάθε προσώπου, όσο «χαμηλά» και αν έχει πέσει, όσο ΅χαμηλά᾿ και αν βρίσκεται! Μήπως, άραγε, με χριστοκεντρική και εκκλησιοκεντρική προσέγγιση, μήπως ερωτώ, αμφότεροι, οι πάντες, δε βρισκόμαστε σε μια παρόμοια θέση απέναντι του Ουρανού; Κάπου εκεί στα ΅χαμηλά᾿;
Ας έχουμε, λοιπόν, μικρό καλάθι, ας διεκδικούμε με κάθε τρόπο και μέσο την αλήθεια, ας συμβάλλουμε με τις πενιχρές δυνάμεις μας στην αποκάλυψη του φωτός γύρω μας και μέσα μας, αλλά, πρωτίστως, ας έχουμε κατά νου: και, μάλιστα, σε περίοδο νηστείας, πως «δεν κάνει να τρώμε ανθρώπους!».