Το υπέροχο αυτό χριστουγεννιάτικο κοντάκιο αναφέρεται στην «εν τόκω» Παρθενία της Θεοτόκου. «Η Παρθένος σήμερον τίκτει»! Είναι χαρακτηριστική η προσθήκη της λέξεως «σήμερον». Η «υπέρ λόγον» και «υπέρ φύσιν» γέννησις είναι επίσης και «υπέρ χρόνον». Σύμφωνα με την περί «λειτουργικού χρόνου» αντίληψι της ορθοδοξίας, η ενσάρκωσις του Υπερουσίου Θεού είναι ένα υπέρχρονο μυστήριο, το οποίο, μέσα στον λειτουργικό χώρο χρόνο της Εκκλησίας βιώνεται από τους πιστούς σαν σύγχρονη πραγματικότης.
Έτσι η Ενσάρκωσις του Λόγου βιούται στο συγκεκριμένο παρόν και οι πιστοί περικυκλώνουν τη Φάτνη του Σωτήρος «μετά Αγγέλων και των ποιμένων».
Η συνεργία της Θεοτόκου στην Ενσάρκωσι του Θεού εξασφάλισε τη συμμετοχή της στην υπέρχρονη διάστασι της Βασιλείας του Θεού, δηλαδή στην Εκκλησία. Ο Κύριος, για την Μαρία που του άλειψε το κεφάλι και τα πόδια με πολύτιμο μύρο είπε: «όπου εάν κηρυχθή το Ευαγγέλιον τούτο εν όλω τω κόσμω, λαληθήσεται και ο εποίησεν αύτη εις μνημόσυνον αυτής» (Ματθ. κστ 13) . Ο λόγος όμως αυτός ίσχυσε κυρίως για τη Θεοτόκο Μαρία, την Μητέρα Του που του προσέφερε το πολύτιμο αίμα της αγνής σαρκός της για να σαρκωθή.
Η Θεοτόκος, χάρις στην Ενσάρκωσι νίκησε τον χρόνο και το χώρο, διότι «ο εποίησεν αύτη» κηρύσσεται και βιώνεται σ’ όλο τον κόσμο και σ’ όλους τους αιώνες.
Λίγοι είναι εκείνοι που νίκησαν τους δύο αυτούς δυνάστες του κόσμου τούτου: τον χώρο και το χρόνο. Πρώτη ανάμεσα σ’ αυτούς είναι η Θεοτόκος. Την νίκη της την οφείλει στην ενωσί της με τον Κύριο και Δημιουργό του χώρο – χρόνου, του Ιησού.
Έτσι η Θεοτόκος έδειξε μια καινούργια δυνατότητα υπάρξεως για τον άνθρωπο. Ο χριστιανός που μετέχει στο υπέρχρονο μυστήριο του Χριστού δια της πίστεως συμμετέχει στην υπέρχρονη διάστασι της Βασιλείας του Θεού. Στη καινούργια αυτή δυνατότητα υπάρξεως, στην υπέρχρονη δηλαδή διάστασι της Βασιλείας του Θεού ο άνθρωπος εδώ και τώρα συμμετέχει βιωματικά μόνα, μέσα στον λειτουργικό και μυστηριακό χώρο χρόνο της Εκκλησίας. Όταν όμως έλθη η Βασιλεία του Θεού επί της γης, η συμμετοχή του αυτή θα προσδώση στην υπαρξί του εντελώς νέες, πραγματικές διαστάσεις, ακατανόητες ακόμη για μας.
(Μητροπολίτου Αχελώου Ευθυμίου Στυλίου, Η Πρώτη, εκδ. Γρηγόρη)