Ο δίκαιος κριτής κρίνει με πραγματικά δεδομένα, την αλήθεια, και αποδίδει δικαιοσύνη. Ο άνθρωπος κατακρίνει με υποθετικά δεδομένα, πιθανολογεί σύμφωνα με την προσωπική του κρίση, η οποία απέχει τις περισσότερες φορές από την αλήθεια. Τότε καταδικάζει ανθρώπους, φθείρει και καταστρέφει συνειδήσεις και ο ίδιος χάνει την ειρήνη του.
Η κρίση έχει σκοπό να αποκαλύψει την αλήθεια και να αποδώσει δικαιοσύνη, ενώ η κατάκριση αγνοώντας την αλήθεια, έχει σκοπό να καταδικάσει αδικώντας και καταστρέφοντας ψυχές.
Μεγάλη αμαρτία η κατάκριση! Είναι πάθος αθεράπευτο όταν γίνει συνήθεια, δεν σ’ αφήνει σε ηρεμία, όλα και όλοι σε ενοχλούν και χαρακτηρίζεται από την παντελή έλλειψη της αγάπης!
Τροφός της κατακρίσεως είναι ο εγωισμός. Τα στοιχεία που συλλέγει ο άνθρωπος για να κατακρίνει είναι ανακρίβειες, μισές αλήθειες, ακόμη και ψεύδη προκειμένου να ικανοποιεί τον εγωισμό του. Μη τυχόν και θιχθεί ο εγωισμός του, πρέπει να τον οχυρώσει χτίζοντας όμως τείχος χωρίς θεμέλιο, την αγάπη και την αλήθεια. Σ’ αυτό το οχυρό δεν χωρά κανείς άλλος, η μοναξιά κυριαρχεί!
Ας πολεμήσουμε το πάθος αυτό της κατακρίσεως γιατί μας απομακρύνει από τους ανθρώπους και σίγουρα από τον Θεό!
+Αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους