«Μετά πάντων ειρηνεύετε»
Απόφευγε επιμελώς λογομαχίες, διαμάχες, έριδες.
Έχε ως αρχή, δεν θα φιλονικήσω με κανέναν άνθρωπο, όσο δίκαιο κι αν έχω, όσο κι αν αυτός με προκαλεί. Να θυμάσαι ότι ο Θεός είναι Θεός της ειρήνης, ότι ο τόπος αυτού εγεννήθη εν ειρήνη και ότι το μεγαλύτερο αγαθό στον κόσμο είναι η ειρήνη. Τι είπαν οι άγγελοι την νύχτα της γεννήσεως; «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη».
Αυτή την ειρήνη πρέπει να την αγαπήσεις και να υποβληθείς σε πολλές θυσίες για χάρη της. Τι λέγει ο Δαβίδ; «Εγώ είδον ανομίαν και αντιλογίαν εν τη πόλει και έφυγον και ηυλίσθην εν τη ερήμω» (Ψαλμ. 54:8-10). Έφυγα από την πόλη και ήλθα στην έρημο, διότι είδα ανομία και λογομαχίες στην πόλη. Και αλλού, «μετά των μισούντων την ειρήνην ήμην ειρηνικός». Και ο Παύλος, όσο το δυνατόν «μετά πάντων ειρηνεύετε».
Διαβάζοντας την Αγία Γραφή βεβαιωνόμαστε ότι είναι ένας ύμνος στην ειρήνη. Όλα τα πρόσωπά της έζησαν με ειρήνη και δίδαξαν αυτή τη μεγάλη αρετή που είναι προϋπόθεση για την πνευματική ζωή, για την δημιουργία και την καθόλου κουλτούρα. Τίποτε το μεγάλο δεν βγήκε από τη διαμάχη και τις έριδες, ενώ ό,τι ευγενέστερο και υψηλότερο υπάρχει στις τέχνες, τα γράμματα, τις επιστήμες υποβαστάζονται από αυτό το θείο δώρο.
Για να γίνεις ειρηνικός:
Αγάπησε την σιωπή. Ο σιωπηλός άνθρωπος είναι πάντοτε ειρηνικός.
Μην έχεις φίλους και συνεργάτες που έχετε το αντίθετο φρόνημα και χαρακτήρα.
Αγάπησε την ταπείνωση και απόκτησε ταπεινό φρόνημα.
Μάθε να αδικείσαι από τους ανθρώπους. Όποιος υπομένει αδικία ανοίγει τους ουρανούς και κατεβαίνει σαν καταρρακτώδης βροχή η χάρη του Θεού.
Σκέψου τα λόγια του Παύλου με τα οποία κατακλείει την προς Φιλιππησίους επιστολή: «Το λοιπόν, αδελφοί, όσα εστίν αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα αγνά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, ει τις αρετή και ει τις έπαινος, ταύτα λογίζεσθε» (Φιλιπ. 4:8).
Πάρε αυτή την απόφαση το νέο έτος και τήρησέ την. Αποφάσισε για το νέο έτος. Ό,τι κι αν μου συμβεί αυτό το έτος εγώ ούτε θα θυμώσω, ούτε θα φιλονικήσω. Για την αγάπη του Χριστού θα τα υπομείνω όλα και ο Κύριος θα μου αποσβήσει τις αμαρτίες μου και θα μου δώσει τον ανάλογο μισθό.
Μην περιεργάζεσαι τον χαρακτήρα και την συμπεριφορά του άλλου. Απόκτησε περισυλλογή και αυτοσυγκέντρωση και πάψε να ασχολείσαι με τους άλλους.
Να υποδέχεσαι με χαρά ό,τι λυπηρό σού έρχεται. Τα λυπηρά και δυσάρεστα γεγονότα μάς προσγειώνουν στην πραγματικότητα και σφυρηλατούν ένα δυνατό και ρωμαλέο χαρακτήρα.
Να είσαι αισιόδοξος για τη ζωή. Βλέπε παντού φωτεινά χρώματα και χαμόγελα καλοσύνης. Μάθε να είσαι γελαστός και χαρούμενος. Είναι εντολή του Θεού και δίκαιη αξίωση της κοινωνίας να θέλουν να βλέπουν χαρούμενα πρόσωπα και μην ξεχνάς τον έβδομο μακαρισμό: «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται».
Έχε ειρήνη στην καρδιά σου και χίλιες ψυχές θα έλθουν να σωθούν κοντά σου (Σεραφείμ του Σαρώφ).
Από το βιβλίο: † Αρχιμ. Σεραφείμ Δημόπουλου, ΛΟΓΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ Α’. Έκδοση Φιλ. Σωματείου «Ιωάννης ο Χρυσόστομος», Λάρισα 2015.
