Σκέφτομαι, πόσες φορές κρύβουμε την αλήθεια, γιατί φοβόμαστε τις αντιδράσεις αυτού που τον αφορά. Όχι με την έννοια της δικής μας ασφάλειας, αλλά γιατί ο άλλος δεν είναι έτοιμος να δεχτεί την αλήθεια για τον εαυτό του. Κι η ασθένειά του συνεχίζεται…
Είναι ένδειξη επιθυμίας γι’ αλλαγή, όταν ακούς τις παρατηρήσεις αυτών που σε αγαπούν.
Είναι δείγμα εσωτερικής ισορροπίας, όταν προσέχεις τα λεγόμενα για τον εαυτό σου από ανθρώπους που σ’ εχθρεύονται.
Η πνευματική μας ανάπτυξη είναι πορεία που δεν τελειώνει, όπως την ατέλευτη τελειότητα. Η ομορφιά κρύβεται στις συνεχείς ανακαλύψεις που συνεπάγεται το ταξίδι. Οι πτώσεις κι ανορθώσεις το κάνουν φυσιολογικό, ως ανθρώπινες, γι’ αυτό κι ελπίζουμε.
Υπάρχουν, βέβαια, κι αλήθειες που δύσκολα μπορούν να λεχθούν, τόσο στον εαυτό μας όσο και στους δικούς μας, όπως:
Τα πολλά λόγια «περί ανέμων και υδάτων», δείχνουν πως ενότητα καρδιακή δεν υπάρχει.
Όταν χασμουριέσαι σε μια συνάντηση, φανερώνει αποστασιοποίηση.
Άμα δεν μπορείς να κοιτάξεις τον άλλο στα μάτια, είναι γιατί δεν θέλεις να δει τα κρυφά της καρδίας σου.
Τα SMS που στέλλεις με καρδιακό μήνυμα, καθόλου δεν αντικαθιστούν το λόγο της καρδίας. Απλά φαίνεται πως αδυνατείς να εκφραστείς.
Η αδυναμία σου να επικοινωνήσεις με το Θεό ως πρόσωπο, με το οποίο διαλέγεσαι, είναι το αποτέλεσμα της αναπηρίας σου να επικοινωνήσεις σε βάθος με άνθρωπο – πρόσωπο.
Δεν είναι εύκολο να βρεις άνθρωπο που μπορεί να διαγνώσει την πνευματική σου ασθένεια και να σου δώσει το κατάλληλο για σένα φάρμακο. Πιο δύσκολο όμως είναι να ακούσεις μ’ εμπιστοσύνη τη διάγνωσή του για σένα και να δεχτείς τη συμβουλή του. Η ανθρώπινη επιδεξιότητα έχει πολλούς τρόπους για να καλύπτεται, να αμύνεται, να δικαιώνεται. Όμως η πραγματικότητα είναι εκεί! Η ασθένεια δεν σταθεροποιείται, αυξάνεται.
Η αλήθεια ελευθερώνει κι ας πονεί. Φέρνει χαρά στην καρδιά κι ας «διέρχεται διά του σταυρού». Γιατί η Αλήθεια, όχι ως ιδέα ή διδασκαλία αλλά ως πρόσωπο, τον Ιησού Χριστού, γνωρίζεται ενωμένος μαζί Του απλά και ουσιαστικά, δηλαδή καρδιακά. Έτσι σου μεταγγίζει τη Χάρη και τη χαρά Του, την ειρήνη και την ευλογία Του, την πραότητα και την ταπείνωσή Του.
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους