Μια «Κιβωτός» μέσα σε αλλιώτικα κατακλυσμιαία φαινομένα
Του Δρος Αλέξανδρου Κωστάρα
Για την «Κιβωτό του Κόσμου» σήμερα ο λόγος, την γνωστή μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ), της οποίας το όνομα συνδέθηκε με μια αγαθοεργό δράση, που αγκαλιάσθηκε από όλη σχεδόν την κοινωνία, η οποία στην συντριπτική πλειοψηφία της την χρηματοδοτούσε κιόλας με τις διάφορες συνδρομές της.
Ακόμη και η ίδια η Πολιτεία συνέδραμε το έργο της «Κιβωτού» με τις σχετικές τακτικές επιχορηγήσεις της. Όλα αυτά εδημιούργησαν μια ατμόσφαιρα, που έγινε ευμενώς αποδεκτή και από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έσπευσε να βραβεύσει πριν από λιγα χρόνια τον ιδρυτή αυτής της φιλανθρωπικής οργάνωσης, Πατέρα Αντώνιο. Η αίγλη της «Κιβωτού» και ο «φωτοστέφανος» του ιδρυτού της, Πατρός Αντωνίου, διετηρήθησαν μέχρι πριν από λίγες ημέρες, όταν έγιναν ξαφνικά οι πρώτες καταγγελίες από πρώην τροφίμους της δομής για αντιπαιδαγωγική μεταχείρισή τους μέσα στην «Κιβωτό» με απαράδεκτες τιμωρίες και στερήσεις τους, καθώς και για σεξουαλική τους παρενόχληση από πρόσωπα υπεράνω πάσης υποψίας.
Ήταν οι πρώτες δυνατές «σταγόνες» της «καταιγίδας» που έπληξε ξαφνικά την δομή και προκάλεσε τα «κατακλυσμιαία» φαινόμενα, τα οποία συνεχίζονται έκτοτε με αυξανόμενη ένταση απειλώντας να «καταποντίσουν» την «Κιβωτό» και το πλήρωμά της. Την περίοδο αυτή του «κατακλυσμού» ακούγονται και γράφονται πολλά για τους υπευθύνους της «Κιβωτού». «Βομβαρδίζεται» καθημερινά η κοινή γνώμη με φοβερές καταγγελίες ιδίως σε βάρος του Πατρός Αντωνίου και της Πρεσβυτέρας, η οποία ήταν και Πρόεδρος της ΜΚΟ. Δεν είναι ασυνήθιστη η συμπεριφορά των ανθρώπων μπροστά σε τέτοια φαινόμενα σαν αυτό που σχετίζεται με τον «ναυπηγό» και «πλοηγό» της «Κιβωτού». Τα έχουν προβλέψει οι αρχαίοι ημών πρόγονοι με το σχετικό ρητό τους: «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται»!
Μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση οι διάφοροι «ξυλοκόποι» της «Κιβωτού» υπερέβησαν τα εσκαμμένα. Παίρνουν την μαρτυρία κάποιου πρώην τροφίμου της δομής – άσχετα εάν είναι αληθής ή ψευδής – και την διογκώνουν προσθέτοντας δικά τους μυθοπλαστικά στοιχεία, με τα οποία φτιάχνουν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων τους: «Ο παπάς ψάρευε ανηλίκους στην πλατεία Κουμουνδούρου», η είδηση της μιας εφημερίδας. Κάποια άλλη κατάφερε να εισχωρήσει στα ενδότερα της συζυγικής σχέσης του Ιερέως με την Πρεσβυτέρα και μας φέρνει το συνταρακτικό νέο:«Έδερνε αλύπητα την Πρεσβυτέρα και αυτή ξεσπούσε στα ανήλικα παιδιά της Κιβωτού».
Έλεος πια με τόση «χολή» που εξαπολύουν κάποιοι! Στην «χολή» αυτή δεν είναι, δυστυχώς, φειδωλή ούτε και η ίδια η Εκκλησία. Λες και αγνοεί, πόσο συνήθης είναι η συκοφαντία σε βάρος κληρικών. Το ζήτημα, εάν ο πατήρ Αντώνιος προσβάλλει ή όχι το ράσο, κρίνεται μόνο μετά την διαλεύκανση των σχετικών κατηγοριών πουθ του αποδίδονται..
Τα στοιχεία που επιπλέουν στα «νερά» του «κατακλυσμού» δίπλα στην «Κιβωτό» μπορούμε να τα συλλέξουμε και να τα αξιολογήσουμε με νηφάλιο και πολιτισμένο λόγο, για να τούς δώσουμε την πραγματική διάσταση που έχουν. Ανήκουν δε σε τρεις μεγάλες κατηγορίες. Πρώτον. Σε εκείνα που σχετίζονται με την διάπραξη ποινικών αδικημάτων εκ μέρους των υπευθύνων της «Κιβωτού». Δεύτερον. Σε όσα συνδέονται με τον διαχειριστικό έλεγχο της «Κιβωτού» εκ μέρους της Πολιτείας. Και τρίτον. Στα άλλα που συνιστούν ενδεχομένως παράνομο πλουτισμό του Πατρός Αντωνίου και της Πρεσβυτέρας από την ιδιοποίηση περιουσιακών στοιχείων της «Κιβωτού».
Θα αρχίσουμε με τα στοιχεία που ανήκουν στην πρώτη κατηγορία, δηλ. με τα φερόμενα ως διαπραχθέντα ποινικά αδικήματα. Ακούστηκαν από πρώην τροφίμους της «Κιβωτού» βαρειές καταγγελίες για διάπραξη εκ μέρους του Ιερέως και άλλων συνεργατών του στην δομή σεξουαλικής παρενόχλησης σε βάρος ανηλίκων. Μόλις έγιναν γνωστές οι πρώτες καταγγελίες συνήλθαν αμέσως τα όργανα της έντυπης ή ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας, καθώς και της τηλοψίας και αντιποιήθηκαν τα έργα, τα οποία εκ του Συντάγματος ανήκουν στην Δικαιοσύνη. Δημοσιογράφοι έγιναν Εισαγγελείς, που άσκησαν ποινικές διώξεις εναντίον του Πατρός Αντωνίου και των συνεργατών του!
Τηλεπαρουσιαστές μεταμορφώθηκαν σε Ανακριτές ή Δικαστές και εξέδωσαν τις πρώτες καταδικαστικές αποφάσεις τους! Δεν έχει σημασία, εάν αύριο οι αληθινοί Εισαγγελείς θα αρνηθούν να ασκήσουν ποινική δίωξη κατά των φερομένων ως υπαιτίων, διότι δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής σε βάρος τους, όπως απαιτεί ο νόμος. Ούτε, εάν τα Δικαστήρια, στα οποία θα έχουν εισαχθεί ενδεχομένως ως κατηγορούμενοι οι άνθρωποι της «Κιβωτού», τούς αθώσουν αργότερα, διότι απεδείχθη ότι δεν διέπραξαν τα αδικήματα που τούς αποδόθηκαν. Όταν έχουν αποφανθεί για την ενοχή των καταγγελλομένων οι Τηλε-Εισαγγελείς και οι Τηλε-Δικαστές, ποιός ακούει την αληθινή φωνή των θεσμικών οργάνων της Δικαιοσύνης;
Στα μάτια της κάθε κυρά-Κατίνας (και με αυτήν μοιάζουν όσοι άκριτα «καταπίνουν» τα «χάπια» που τους σερβίρουν τα διάφρα Τηλεδικεία) γνήσια είναι η ψεύτικη απόφαση των Τηλε-δικαστών. Η άλλη των θεσμικών οργάνων της Πολιτείας δεν θα μπορεί να γίνει πιστευτή. Θα φαίνεται διαβλητή, αφού προηγήθηκε η απόφαση των Τηλε-δικαστών. Τί μπορείς να ελπίζεις για την προστασία της τιμής και της υπόληψής σου, όταν ένα Κράτος Δικαίου λειτουργεί μέσα σε αυτές τις συνθήκες; Και τί αξία μπορεί να έχει σε μια δικαιοκρατούμενη Πολιτεία η λειτουργία του τεκμηρίου της αθωότητος, σύμφωνα με το οποίο κάθε άνθρωπος θεωρείται αθώος μέχρι να βεβαιωθεί η ενοχή του με δικαστική απόφαση; Η αντίδραση διαφόρων πολιτών, οι οποίοι μέσα σε αυτό το φορτισμένο κλίμα εισήλθαν πρόσφατα στις εγκαταστάσεις της «Κιβωτού» στον Κολωνό και προπηλάκισαν τον Πατέρα Αντώνιο και τους συνεργάτες του αποκαλώντας τους «κτήνη», είναι απλά τα «οψώνια» της δημιουργίας της σχετικής ατμόσφαιρας.
Με τις σκέψεις αυτές δεν αγιοποιώ κανένα. Τον φωτοστέφανο της αγιότητας τον βάζουν σε ορισμένους ξεχωριστούς ανθρώπους ο ανεπίληπτος βίος τους και οι πράξεις τους. Ούτε βέβαια αμφισβητώ από την άλλη μεριά το καθήκον ενημέρωσης της κοινής γνώμης από τους δημοσιογράφους. Το καθήκον όμως αυτό πρέπει να λειτουργεί μέσα σε ορισμένα λογικώς ανεκτά όρια, τα οποία σαφώς υπερβαίνουν οι δημοσιογράφοι, όταν ασχολούνται με την ουσία των σχετικών καταγγελιών που περιέρχονται σε γνώση τους.
Ερχόμενοι εν συνεχεία στην αξιολόγηση των υπολοίπων στοιχείων που σχετίζονται με τον διαχειριστικό έλεγχο της «Κιβωτού» και την ενδεχόμενη ιδιοποίηση χρημάτων αυτής εκ μέρους του Πατρός Αντωνίου και της Πρεσβυτέρας είναι, νομίζω, περιττό να λεχθεί εδώ ότι, δυστυχώς, δεν υπήρξε κανένας απολύτως έλεγχος εκ μέρους της Πολιτείας. Και η παράλειψη αυτή είναι ιδιαίτερα επιλήψιμη, εάν ληφθεί υπ’ όψη ότι το Κράτος επιχορηγούσε τακτικά την «Κιβωτό». Ήταν λοιπόν λογικά αναμενόμενο να έθετε η Πολιτεία ως όρο της σχετικής επιχορήγησης την λογοδοσία της «Κιβωτού». Όχι μόνο για το ποσό της κρατικής επιχορήγησης, αλλά και για τα εν γένει εσοδά αυτής και τις δαπάνες της. Θα μπορούσαν με τον τρόπο αυτό να είχαν αποτραπεί οι καταχρήσεις, που φέρεται να έχει διαπράξει ο Πατήρ Αντώνιος, στον οποίο αποδίδεται η αθέμιτη απόκτηση μεγάλων περιουσιακών στοιχείων.
Τί ψάχνουμε όμως να βρούμε εδώ; Δεν την βλέπουμε την απουσία του Κράτους σε σχέση με την δράση δεκάδων ΜΚΟ που λειτουργούν ως κράτος εν κράτει στην Ελλάδα και συντονίζουν το έργο της διακίνησης των λαθρομεταναστών στην χώρα; Τις προάλλες ΜΚΟ δραστηριοποιούμενη στην περιοχή του Έβρου έσπευσε να καθορίσει ακόμη και τα Έλληνο-Τουρκικά σύνορα (!) με αφορμή τον εγκλωβισμό ορισμένων λαθρομεταναστών σε νησίδα του ποταμού Έβρου.
Ανεξάρτητα πάντως από τις απαντήσεις που θα δώσουν στα σχετικά ερωτήματα οι αρμόδιες αρχές του Κράτους, ένα πράγμα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί στον Πατέρα Αντώνιο: ότι «άνοιξε» ένα «δρόμο», που δεν είχε σκεφθεί προηγουμένως να τον «χαράξει» κανένα άλλος. Ούτε η Πολιτεία ούτε η Εκκλησία, που ρίχνουν σήμερα αβασάνιστα και πριν αποφανθεί επί των σχετικών καταγγελιών η Δικαιοσύνη τον «λίθον του αναθέματος» εναντίον του Πατρός Αντωνίου. Εν πάση περιπτώσει ακόμη κι’ αν αποδειχθούν δικαστικά αληθείς οι σχετικές κατηγορίες κατά του ιδρυτού της «Κιβωτού του κόσμου», ο «δρόμος» που «άνοιξε» ο πατήρ Αντώνιος δεν πρέπει να αποκλεισθεί, αλλά επιβάλλεται αντιθέτως να διευρυνθεί και να λειτουργεί εφεξής υπό τον έλεγχο του Κράτους.
