«Μετ’ αισθημάτων βαθυτάτης θλίψεως και οδύνης επληροφορήθημεν εν τη Μητρί Εκκλησία περί των επισυμβασών κατά περιοχάς εν τη ελληνική επικρατεία καταστροφών ως εκ των εκτάκτων καιρικών φαινομένων τα οποία και προκάλεσαν τον θάνατον αρκετών πολιτών. Δια τού και σπεύδομεν, εν στοργικώ ενδιαφέροντι, ίνα εκφράσωμεν από μέρους της Εκκλησίας και ημών προσωπικώς την ειλικρινή συμπάθειαν και την δικαίαν αγωνίαν ημών συμπάσχοντες κατά την περίστασιν ταύτην, την διαστάσεις εθνικής τραγωδίας λαβούσαν, μετά του άπαξ έτι δοκιμαζομένου φιλτάτου ελληνικού λαού», τονίζει, μεταξύ άλλων, ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και σε άλλο σημείο της, σημειώνει: «Όθεν, επικοινωνούντες επ’ευκαιρία της δεινής ταύτης περιστάσεως προς Υμάς προσεπιδηλούμεν ότι εν Φαναρίω προσευχόμεθα υπέρ της καταπαύσεως των φαινομένων αυτών, υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των αδίκως απολεσθέντων και παραμυθίας των οικείων αυτών και ενισχύσεως των πληγέντων, ου μην αλλά και υπέρ συνειδητοποιήσεως γενικώτερον ότι η καλή διαχειρισις της υπό του εν Τριάδι Θεού δημιουργηθείσης κτίσεως αποβαίνει προς όφελος τελικώς του επιστάτου αυτής, ανθρώπου κάθε εποχής».
Στο τηλεγράφημά του προς τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ο Οικουμενικός Πατριάρχης δηλώνει ότι στέκεται στο πλευρό των πληγέντων και εκφράζει την ευχή να περάσει γρήγορα αυτή η δοκιμασία για την Ελλάδα.
«Εις αυτήν την δύσκολον και τραγικήν ώραν διά την Αττικήν και δι’όλην την Ελλάδα είμεθα όλοι εις το πλευρόν σας και εκφράζομεν τα συλλυπητήριά μας εις τας οικογενείας των θυμάτων και την συμπάθειάν μας εις τους πληγέντας, προσευχόμενοι υπέρ ταχείας παρελεύσεως της δοκιμασίας και επουλώσεως των πληγών χάρις εις τας συντονισμένας στοργικάς προσπαθείας της Υμετέρας αγαπητής Εξοχότητος και της υπ’αυτήν Κυβερνήσεως. Κύριος σώζοι την Ελλάδα!», αναφέρει ο Οικουμενικός Πατριάρχης στο τηλεγράφημα που απέστειλε στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επιστολής του Οικουμενικού Πατριάρχη προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας:
Εξοχώτατε,
Μετ᾿ αἰσθημάτων βαθυτάτης θλίψεως καί ὀδύνης ἐπληροφορήθημεν ἐν τῇ Μητρί Ἐκκλησίᾳ περί τῶν ἐπισυμβασῶν κατά περιοχάς ἐν τῇ ἑλληνικῇ ἐπικρατείᾳ καταστροφῶν ὡς ἐκ τῶν ἐκτάκτων καιρικῶν φαινομένων τά ὁποῖα καί προὐκάλεσαν τόν θάνατον ἀρκετῶν πολιτῶν.
Διά τοῦτο καί σπεύδομεν, ἐν στοργικῷ ένδιαφέροντι, ἵνα ἐκφράσωμεν ἀπό μέρους τῆς Ἐκκλησίας καί ἡμῶν προσωπικῶς τήν εἰλικρινῆ συμπάθειαν καί τήν δικαίαν ἀγωνίαν ἡμῶν συμπάσχοντες κατά τήν περίστασιν ταύτην, τήν διαστάσεις ἐθνικῆς τραγωδίας λαβοῦσαν, μετά τοῦ ἅπαξ ἔτι δοκιμαζομένου φιλτάτου ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Ἡ κλιματική ἀλλαγή καί ἐν γένει τό οἰκολογικόν ζήτημα, τό ὁποῖον διά τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἤδη ἀπό ἐτῶν ἀντιμετωπίζεται καί ὡς θεολογικόν τοιοῦτον, ἀλλά καί ἡ ἐν αὐτῷ εὐθύνη τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου καί τοῦ τρόπου ζωῆς αὐτοῦ μεγάλως ἀπασχολοῦν καί προβληματίζουν πάντα σκεπτόμενον καί ἀνησυχοῦντα εὐσυνειδήτως διά τό μέλλον καί τάς προοπτικάς τοῦ πλανήτου.
Ὅθεν, ἐπικοινωνοῦντες ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τῆς δεινῆς ταύτης περιστάσεως πρός Ὑμᾶς προσεπιδηλοῦμεν ὅτι ἐν Φαναρίῳ προσευχόμεθα ὑπέρ τῆς κατα-παύσεως τῶν φαινομένων αὐτῶν, ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν ἀδίκως ἀπολεσθέντων καί παραμυθίας τῶν οἰκείων αὐτῶν καί ἐνισχύσεως τῶν πληγέντων, οὐ μήν ἀλλά καί ὑπέρ τῆς συνειδητοποιήσεως γενικώτερον ὅτι ἡ καλή διαχείρισις τῆς ὑπό τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ δημιουργηθείσης κτίσεως ἀποβαί-νει πρός ὄφελος τελικῶς τοῦ ἐπιστάτου αὐτῆς, ἀνθρώπου ἑκάστης ἐποχῆς.
Ἡ δε αὐτοῦ τοῦ Πανοικτίρμονος καί Φιλανθρώπου Θεοῦ Χάρις καί τό ἄπειρον ἔλεος φυλάττοιεν καί διασώζοιεν πάντοτε καί τήν Ὑμετέραν φίλην Ἐξοχότητα καί πάντας τούς ὑπό Αὐτήν ἐκ παντός κινδύνου καί ἐκ πάσης δεινῆς περιστάσεως.
,βιζ’ Νοεμβρίου ις’
Τῆς Ὑμετέρας ἐριτίμου Ἐξοχότητος
διάπυρος πρὸς Θεὸν εὐχέτης