Μητρόπολη Χίου: «Ο Νεοπαγανισμός της Νέας Εποχής»
«Η εποχή μας δυστυχώς διατελεί σε μία σπάνια πνευματική σύγχυση. Παρά τα τεράστια βήματα που έχει κάνει η επιστήμη και η τεχνολογία σε όλους τους τομείς της ζωής διαπιστώνουμε όμως ότι οι άνθρωποι δεν έχουν καταφέρει ολοκληρωτικά να απαλλαγούν από προκαταλήψεις του παρελθόντος και να κατακτήσουν μία ανώτερη πνευματική κατάσταση», αναφέρει σε ανακοίνωσή της υπό τον τίτλο «Ο Νεοπαγανισμός της Νέας Εποχής» η Μητρόπολη Χίου.
«Σοβαρό δείγμα πνευματικού αποπροσανατολισμού των ανθρώπων είναι η εμφάνιση και η ανάπτυξη των νεοπαγανιστικών κινημάτων και των δοξασιών τους, τα οποία η ιστορία έχει απορρίψει ως επικίνδυνα καθώς έχουν χαρακτήρα έντονης πολεμικής κατά του Μονοθεισμού, ιδιαίτερά του Χριστιανισμού» συνεχίζει στην ανακοίνωσή της η Μητρόπολη Χίου
Διαβάστε ακολούθως την πλήρη ανακοίνωση που εξέδωσε η Μητρόπολη Χίου
Το φαινόμενο του «Νεοπαγανισμού», ως μίας από τις πολλές «ατραπούς» της «Νέας Εποχής», δημιουργεί σύγχυση στους Ορθόδοξους Έλληνες και αποτελεί ένα σοβαρό ποιμαντικό πρόβλημα και όχι μόνο. Το σύνθημα, που ακούγεται στον «χώρο» αυτό: «η Έλληνας η Χριστιανός», καίτοι για μας ουσιαστικά είναι ένα ψευδεπίγραφο δίλημμα, δεν πρέπει να υπερεκτιμάται, αλλά ούτε και να υποβαθμίζεται.
Πολύ περισσότερο, όταν τα Ελληνικά «αρχαιολατρικά» ρεύματα δραστηριοποιούνται ως ένας «νέος αντιχριστιανισμός» και, σε αρκετές περιπτώσεις, με έντονο εθνικιστικό χαρακτήρα. Η αντιπαράθεσή τους προς τον Χριστιανισμό συνοδεύεται συχνά από φανατισμό και ακρότητες, προκατάληψη, απειλές και ύβρεις, απαξιωτικές εκφράσεις, ανεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς, υπερβολές, διαστρεβλώσεις, αβάσιμους ισχυρισμούς και έλλειψη επιστημονικής τεκμηρίωσης των λεγομένων και γραφομένων. Χρησιμοποιούν διχαστικά συνθήματα, που απειλούν να πλήξουν την εθνική μας ομοψυχία και να διχάσουν τους Έλληνες σε » Έλληνες» και «Χριστιανούς». ΤΣΟΥΡΟΣ Π. ΚΥΡΙΑΚΟΣ
Θεωρούμε ως αναγκαίο καθήκον μας, να προβούμε σε μία σύντομη ενημέρωση για την φύση, τις καταβολές και τις επιδιώξεις των νεοπαγανιστικών και αρχαιολατρικών κινημάτων και να επιστήσουμε την προσοχή του χριστεπώνυμου πληρώματος της τοπικής μας Εκκλησίας γι’ αυτή την νέα απειλή του παρελθόντος. Σκοπός μας είναι η ενημέρωση του λαού μας για το επικίνδυνο αυτό παράλογο και αλλοπρόσαλλο, πνευματικό, και θρησκευτικό πολυπρόσωπο κίνημα, το οποίο κρύβεται τεχνηέντως κάτω από τον μανδύα εκείνων που επιθυμούν μανιωδώς να αναβιώσουν όχι τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και τις αξίες του, όπως ισχυρίζονται αλλά μία νεκρή και ξεπερασμένη θρησκεία.
Η εποχή μας δυστυχώς διατελεί σε μία σπάνια πνευματική σύγχυση. Παρά τα τεράστια βήματα που έχει κάνει η επιστήμη και η τεχνολογία σε όλους τους τομείς της ζωής διαπιστώνουμε όμως ότι οι άνθρωποι δεν έχουν καταφέρει ολοκληρωτικά να απαλλαγούν από προκαταλήψεις του παρελθόντος και να κατακτήσουν μία ανώτερη πνευματική κατάσταση. Σοβαρό δείγμα πνευματικού αποπροσανατολισμού των ανθρώπων είναι η εμφάνιση και η ανάπτυξη των νεοπαγανιστικών κινημάτων και των δοξασιών τους, τα οποία η ιστορία έχει απορρίψει ως επικίνδυνα καθώς έχουν χαρακτήρα έντονης πολεμικής κατά του Μονοθεισμού, ιδιαίτερά του Χριστιανισμού. Φρονούν ότι ο άνθρωπος καταπιέζεται στα πνευματικά κατεστημένα και έχουν σκοπό να τον απελευθερώσουν απ΄αυτά τα δεσμά φέρνοντας τον πιο κοντά στη «θεά φύση» και στις πνευματικές προγονικές του ρίζες.
Επιδίδονται στην προσπάθεια «αναγέννησης» του αχαιοελληνικού πολιτισμού και προπαγανδίζουν τον παγανισμό, ως επιστροφή στην πατρώα θρησκεία. Δεκάδες οργανώσεις με αρχαιολατρικό χαρακτήρα δραστηριοποιούνται σε ολόκληρη την χώρα για την αναβίωση και τη διάδοση της αρχαιοελληνικής θρησκείας, σε αντίθεση με τους προγόνους μας οι οποίοι την είχαν αποκηρύξει και είχαν σταθεί κριτικά απέναντί της.
Η αρχαιοελληνική θρησκεία, όσο και οι θρησκείες των άλλων προχριστιανικών λαών ήταν σαφώς ειδωλολατρικές καθώς στηρίζονται στη λατρεία άψυχων αντικειμένων και φανταστικών θείων οντοτήτων. Κατά την χριστιανική διδασκαλία η ειδωλολατρία είναι η χειρότερη συνέπεια της πτώσεως του ανθρώπινου γένους και η κυριότερη έκφραση αποστασίας από το Θεό. Οι μεταπτωτικοί άνθρωποι σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο «μετήλλαξαν την αλήθειαν του Θεού εν τω ψεύδει και εσεβάσθησαν και ελάτρευσαν τη κτίσει παρά τον κτίσαντα» (Ρωμ. 1.25).
Αυτό όμως που πρέπει να γίνει ευρέως γνωστό είναι ότι η αρχαία ελληνική θρησκεία, σε αντίθεση με τον Χριστιανισμό, αποτελούσε πάντα ένα ακαθόριστο μόρφωμα, το οποίο ουδέποτε είχε στατική και μόνιμη μορφή. Από την προιστορία μέχρι τα πρώτα χρόνια του Βυζαντίου βρισκόταν σε συνεχή εξέλιξη. Αρχικά διαμορφώνεται το δωδεκάθεο ως το απόλυτο, ενώ παράλληλα η κάθε ελληνική πόλη προτάσσει τη λατρεία τοπικών θεοτήτων και ηρώων με ταυτόχρονη εισβολή παράλογων και νοσηρών μυστηρίων. Κατά συνέπεια η προσπάθεια των αρχαιολατρών να αναβιώσουν την πατρώα θρησκεία κρίνεται αβάσιμη, διότι δεν καθορίζεται ποιάς μορφής θρησκεία επιχειρείται αναβίωση και ποιάς εποχής σε διάστημα τριών και πλέον χιλιάδων ετών.
Επίσης η αρχαιοελληνική θρησκεία, όπως φαίνεται μέσα από τα έργα των ποιητών και των αρχαίων συγγραφέων, είχε ένα σκιώδες θεολογικό υπόβαθρο με διαφορετικές θεογονίες που περιέχουν στοιχεία οργιώδους φαντασίας και την προβολή θεών και ψευτοθεών με αρρωστημένες ψυχικές διαθέσεις. Αρκεί μόνο να αναφέρουμε την αυθαιρεσία του Δία, την ζηλόφθονη Ήρα, τον πολεμοχαρή Άρη, την συζυγική απιστία της Αφροδίτης και πολλά άλλα.
Οι μεγάλοι σοφοί της αρχαιότητας απέρριψαν την αρχαιοελληνική θρησκεία ως απαράδεκτη και επικίνδυνη για την ανθρώπινη κοινωνία. Ο Σωκράτης ομιλούσε για έναν Θεό και δίδασκε στους μαθητές του μία διαφορετική θρησκευτική πίστη. Ο Πλάτωνας από την άλλη θεωρούσε ανήθικους τους μύθους του Ομήρου για τους Θεούς και ότι αποτελούν επιζήμια πρότυπα για τους νέους.
Αξιόλογοι επιστήμονες και ερευνητές έχουν αποδείξει πως το σύγχρονο νεοπαγανιστικό κίνημα είναι ξενόφερτο και απηχεί την σύγχρονη συγκρητιστική θεολογία της Νέας Εποχής καλλιεργώντας τον αποκρυφισμό και τον εσωτερισμό και έχοντας ως βασικό δόγμα πίστεως ότι ολόκληρο το σύμπαν είναι έμψυχο και θεικό. Η ψυχή νοείται ως υλικά σωμάτια και τονίζεται η πλήρης απουσία καλού και κακού, γεγονός που απελευθερώνει τον άνθρωπο από οποιονδήποτε ηθικό νόμο. Είναι δηλαδή έντονη η αντίληψη της απελευθέρωσης από τα Χριστιανικά ηθικά δεσμά. Αυτό όμως που αποδεικνύει το αποκρυφιστικό φάσμα στο οποίο κινούνται οι αρχαιολάτρες είναι η πίστη στην μετενσάρκωση και στη θέληση της Μοίρας. Ο π. Γεώργιος Μεταλληνός τονίζει ότι «Δεν παύει ποτέ η αρχαία Ελληνική θρησκεία να είναι ειδωλολατρία, αφού οι θεοί της δεν είναι παρά μόνο κατασκευάσματα της ευρετικής φαντασίας των προγόνων μας».
Ας αγρυπνούμε λοιπόν και ας κρατάμε την πίστη μας ανόθευτη. Ας αγωνιζόμαστε με ευπρέπεια, πίστη και θάρρος κατά των εχθρών του Χριστού, όπως έκαναν οι Άγιοι Απόστολοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας. Γιατί η πίστη μας είναι ο μοναδικός ατίμητος θησαυρός μας, που φυλάσσει και διδάσκει η Εκκλησία μας.
«Όταν αισθάνομαι μέσα στην Εκκλησία, τότε βρίσκομαι μέσα στην αλήθεια» (Γ. Φλορόφσκι).”
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΧΙΟΥ, ΨΑΡΩΝ & ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ
ΤΟΜΕΑΣ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΕΩΣ
