Ο κ. Κωστής Δήμτσας, άξιον τέκνον της Εκκλησίας, με την ευσέβεια του και την υπε υθυνότητα του ανυψώνει όποια θέσιν του εμπιστευθεί είτε η Εκκλησία είτε η Πολιτεία. Την βλέπει ως ύψιστη διακονίας και πορείαν κένωσης εαυτού. Απέδειξεν εμπράκτως τον φόβον Θεού που το περιβάλλει εις τη διακονία του καθ’ όλον τον βίον του ακουλουθώντας τη βιβλική ρήσιν «Δικαιοσύνη μάθατε οι ενοικούντες επί της γής».
Νοιώσαμε ορφανοί στο χώρο της φιλανθρωπίας και της Ιεραποστολής όταν ακούσαμε το διορισμό του να διακονήσει το άγιο Όρος γιατί ήταν από τους λίγους που ακολουθούσε και την εντολή του Ιησού Χριστού πριν την Ανάληψη του εις τους ουρανούς «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη……» προσφέροντας ουκ ελάχιστα όχι μόνον στην γεωγραφική έκταση της Ελλάδος σε εποχές μεγάλης κοινωνικής κρίσης, αλλά και εις τα πέρατα της Οικουμένης με τη θετική του διάθεση να βοηθήσει και το Ιεραποστολικό μας έργον. Ως άξιος συνεργάτης του Μακαριωτάτου Προκαθημένου της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου με το έργο της «Αποστολής» προς τους υποφέροντας αδελφούς μας και τους γείτονας μας, αλλά και προς τους μετανάστες ανύψωσε παγκόσμια στη Διεθνή Κοινότητα το φιλάνθρωπο και ανθρωπιστικό όνομα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.
Όσοι δεν έχουν γνωρίσει τον κ. Δήμτσα τον αδικούν γιατί το κόμμα που ανήκει λέγεται Εκκλησία και Ελλάδα, άδολη αγάπη προς όλους. Τον ευχαριστούμε ευχόμενοι ότι θα συνεχίσει τη διακονία του εκεί που ο Θεός μέσα από τα εκλεκτά σκεύη του, του εμπιστεύονται, όπως ο Μακαριώτατος Προκαθήμενος της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, τον οποίο εξυψώνει και τον ίδιον κι ολόκληρη την Εκκλησία μας διά της διακονίας του και μας κάνει να τον αγαπούμε και να το σεβόμαστε περισσότερο ιδιαίτερα για την ευαισθησία του να προστατευθούν οι φτωχοί, η νεολαία, ο θεσμός της οικογένειας και το μέλλον της Πατρίδας μας. Αισθάνομαι ευλογία Θεού που τον φιλοξένησα κάποτε πριν αρκετά χρόνια στο Γιοχάνεσμπουργκ αλλά κι όταν τον συναντώ σε Διεθνή Συνέδρια, που αποτελεί ένα εκ των άριστων πρέσβεων του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.
Διαβάζοντας τον αξιόλογο αποχαιρετιστήριο λόγο του κ. Κωστή Δήμτσα με εντυπωσίασε το ακόλουθο μέρος που μέσα σε ελάχιστες γραμμές μας δίνει το μήνυμα της σημασίας του Αγίου Όρους και την αγνή αγάπη αυτών που τον στήριξαν και του εμπιστεύτηκαν την ύψιστη αυτή διακονία εκ μέρους της Εκκλησίας και της Πολιτείας.
«Ο Τόπος ετούτος αποτελεί το «πολυτίμητον τζιβαϊρικόν» της Ιεράς Παράδοσης της Εκκλησίας και του Γένους, τον ανεπανάληπτο και αδαπάνητο θησαυρό της Ορθοδοξίας και της Ρωμιοσύνης, τον πολύτιμο Πρέσβη της Ελλάδος στον σημερινό κόσμο της βαθειάς και παρατεταμένης σύγχυσης, του άκρατου υλισμού και των συνεπαγομένων του, της έντονης πνευματικής αναζήτησης για «κάτι άλλο», όχι «εκ του κόσμου τούτου», αλλά εκ του κόσμου της χάριτος και της ειρήνης του Αγίου Τριαδικού Θεού.
Το Άγιον Όρος, όπως άλλωστε μαρτυρεί τόσον η παλαιότερη όσο και η σύγχρονη αγιορείτικη εμπειρία, αποτελεί κατ’ εξοχή Τόπο και Τρόπο χάριτος και ευλογίας, όχι μόνον Αγιώνυμο, αλλά και όντως Αγιότοκο, γι’ αυτό άλλωστε και καταφθάνουν σε αυτό ταπεινοί προ κυνητές εκ των περάτων της Οικουμένης, αναζητώντας να ψηλαφήσουν λίγη από τη Χάρι που ο Χριστός μας, δια της αφοσίωσης και της άσκησης των εδώ ασκουμένων και κεχαριτωμένων μοναχών, διαχέει πλούσια στον Τόπο αυτό, στους Ανθρώπους του Τόπου και στους προσκυνητές.
Δεν είναι, λοιπόν, το Άγιον Όρος που έχει την ανάγκη μας, διότι αυτό τούτο περιβάλλεται από την κραταιά και αήττητη Προστασία της Εφόρου αυτού Παναγίας, είμαστε εμείς που έχουμε την ανάγκη του για την πνευματική και πολιτισμική νοηματοδότηση και αναζωογόνησή μας, την ατομική και τη συλλογική, ιδιαιτέρως υπό τις παρούσες συνθήκες της διάχυτης πνευματικής ξηρασίας του σύγχρονου κόσμου.
Σεβαστοί μου πατέρες,
Όταν το 1986 επισκέφθηκα για πρώτη φορά το Άγιον Όρος γνώρισα τον Γέροντα Βασίλειο Γοντικακη.
Ο Θεός τα έφερε έτσι, τον ξαναβρήκα τώρα και με τίμησε με ολύωρες πνευματικες συζητήσεις
Κρατώ μια συμβουλή του, «Πρέπει να κινηθείς εν ελευθερία και αν τυχόν δεν κινηθείς εν ελευθερία, και αν τυχόν θελήσεις να αποθέσεις το ζυγό της ελευθερίας, τότε δε θα νιώσεις ποτέ την πληρότητα της ζωής, το δυναμισμό και την πάλη της ζωής, την πνοή του Θεού που έχεις μέσα σου, την εικόνα του Θεού κατά την οποία έχε ις πλαστεί. Χωρίς ελευθερία, τα δώρα της Εκκλησίας προς τον άνθρωπο θα μείνουν για πάντα ανενεργά και ακατανόητα».
Αποχαιρετώντας σας απόψε τα λόγια του Γεροντος Βασίλειου επαναλαμβάνω «Κινηθείτε εν ελ ευθερία».
Θα ήταν παράλειψη και αγνωμοσύνη να μην ευχαριστήσω από αυτό το βήμα τον π. Πρωθυπουργό γιατί με τίμησε με το αξίωμα του διοικητή του Αγίου Όρους και την φιλία του.
Ο Αλέξης Τσίπρας ασχολήθηκε προσωπικά με τα θέματα του Αγίου Όρους και είναι από εκείνους που έχουν συναισθανθεί την προσφορά του στην Ορθοδοξία και την Ελλάδα και κυρίως πως αποτελεί το πολύτιμο ύδωρ στην παγκόσμια πνευματική ξηρασία.
Πρωτίστως, όμως, θέλω να ευχαριστήσω τον Μακαριωτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ.κ. Ιερώνυμο για την καλοσύνη, την αγάπη του, την επιείκεια και την υπομονή του όλη αυτή την περίοδο».