Να κλείνουμε τη θύρα της γλώσσας, όχι της καρδιάς!
Η αξία της διάκρισης στον πνευματικό αγώνα!
Αδελφός επισκέφθηκε τον αββά Ποιμένα μετά από τις δυό πρώτες εβδομάδες της Σαρακοστής. Εξαγόρευσε τους λογισμούς του και καθώς αναπαύθηκε η ψυχή του, του λέει:
«Παρά λίγο θα εμπόδιζα τον εαυτό μου να έρθει σήμερα εδώ».
«Γιατί;» τον ρωτά ο Γέροντας.
«Σκέφθηκα -του λέει ο αδελφός- μην τυχόν δεν μου ανοίξετε, επειδή είναι η περίοδος της Σαρακοστής».
Και ο αββάς Ποιμήν αποκρίνεται:
«Εμείς δεν μάθαμε να κλείνουμε την ξύλινη θύρα, αλλά μάλλον τη θύρα της γλώσσας».
