Να πολεμούμε τα πάθη μας
Πρέπει να πολεμούμε μέχρι τον θάνατό μας με τα πάθη μας
Αγαπητοί μου αδελφοί –έλεγε ο άγιος Ρουμάνος Γέροντας Παΐσιος Ολάρου– αυτή η ζωή μας είναι πολύ σκληρή. Πρέπει να πολεμούμε μέχρι τον θάνατό μας με τα πάθη μας. Η φωτιά, ο άδης και η πορνεία ποτέ δεν λεν ότι χόρτασαν. Υπάρχουν ηλικιωμένοι άνθρωποι που δεν λυτρώθηκαν ακόμη από το πάθος της πορνείας. Δεν ξέρετε οι Άγιοί μας τι αγωνιστές ήσαν; Είθε να φυλάξει όλους μας η Μητέρα του Κυρίου μας. Αν έχετε πίστη και φόβο Θεού, θα σας σκεπάζει η Κυρία Θεοτόκος. Γνωρίζετε τι θαύματα μπορεί να κάνει.
Αν δεν συγκατατίθεστε στον λογισμό σας, δεν θα μπορείτε και ν’ αμαρτάνετε. Οι λογισμοί έρχονται συνέχεια, αλλά μη συνδιαλέγεστε μαζί τους. Να τους περιφρονείτε. Λογισμοί και πειρασμοί μπορεί να έρθουν και σ’ εμάς· και σε μένα έρχονταν τέτοιοι λογισμοί παλαιότερα. Αν τους περιφρονείτε, αναχωρούν… Όταν μπαίνετε στην εκκλησία, μη ξεχνάτε να στρέφετε τον νου σας στον Θεό και να προσεύχεστε!
Να φυλάγουμε, παιδιά μου, τις πέντε αισθήσεις μας. Να φυλάγουμε την αγνότητα, όχι μόνο την σωματική. Η αγνότητα πρώτα είναι στην καρδιά και στους λογισμούς και μετά στο σώμα. Να προσεύχεστε πάντοτε. Μην υποχωρείτε σ’ αυτά που σας λεν οι λογισμοί. Θεός φυλάξοι. Όταν σας «πυρπολούν» κακές σκέψεις, πειρασμοί και πάθη, θυμηθείτε την Κυρία Θεοτόκο και ψάλλετε το «Άξιόν εστιν», διότι Αυτή θα σας πλησιάσει γρήγορα με τη χάρη της. Αν σας φύλαξε μέχρι τώρα, πιστεύω, ότι και στο μέλλον θα είναι βοηθός στον αγώνα σας.
Το σώμα μας και ο διάβολος είναι οι πιο μεγάλοι απατεώνες της ζωής μας. Μας λένε κάθε ημέρα: «Άφησέ με, άφησέ με λίγο αυτό τον χρόνο» και μέχρι τον επόμενο χρόνο ποιος ξέρει τι μπορεί να μας συμβεί; Έτσι, παιδιά μου… Μη συζητάτε με τους λογισμούς σας. Να τους λέτε με αυστηρότητα: «Φύγετε απ’ εδώ!» Αμαρτάνουμε από την στιγμή που αρχίζουμε διάλογο με τον λογισμό μας, σκεπτόμενοι: «πώς να κάνω, πώς να αρχίσω το τάδε και τάδε έργο…».
Τους κακούς λογισμούς σας πρέπει να τους φανερώνετε νωρίς στον Πνευματικό σας Πατέρα. Στην εξομολόγηση μη λέτε λεπτομερώς αυτό που ήρθε στον νου σας, αλλά να λέτε: «Πάτερ, έχω βλάσφημους λογισμούς, έχω ανήθικους λογισμούς, έχω πάθη και επιθυμίες…» ή «Έχω σαρκικούς λογισμούς για αδελφούς μοναχούς ή ιερείς, έχω ακάθαρτα πάθη…». Γενικά σας λέω, να φυλάγεστε απ’ όλες τις επιθυμίες και τα πάθη, τα οποία σας βασανίζουν. Και μην ξεχνάτε ακόμη ότι και ο απλός ασπασμός είναι ο αρραβώνας της αμαρτίας.
Αν θέλετε να περάσετε τη ζωή σας με αγνότητα, μην προσπαθείτε να αρέσετε σε όλα στους ανθρώπους. Ν’ αποφεύγετε την τιμή των ανθρώπων, έστω κι αν σας την προσφέρουν. Διότι αρχή της ανθρωπαρέσκειας είναι η τιμή και τέλος η υπερηφάνεια. Ούτε ν’ αγαπάτε τη δόξα του κόσμου, διότι είναι μια μορφή υπερηφάνειας. Κι όταν σας έρχεται στον νου ο λογισμός ότι είστε καλύτεροι και ταπεινότεροι από τους άλλους κι ότι είστε άξιοι δόξας και τιμής, να λέτε τα εξής: «Ποιος έκανε τόσα αδιάντροπα πάθη, όσα έκανα εγώ;»
Διότι δεν είναι μικρή αμαρτία, παιδιά μου, αυτές οι σκέψεις. Σκεφθείτε ότι, όταν εξέρχεστε από το σπίτι και εκθέτετε τον εαυτό σας σε τόσους κινδύνους μέσα στον κόσμο που ζείτε, ο καλός άγγελός σας σάς ακολουθεί από πίσω. Πόση ντροπή θα νοιώσει, όταν θα σας δει να πηγαίνετε μόνοι σας να ικανοποιήσετε τις σαρκικές επιθυμίες σας! Και πόσο θα κλαίει ο καημένος!
Από το βιβλίο: π. Κων. Κόμαν, Αρχιμ. π. Ιωαννικίου Μπάλαν, Ο Γέροντας Παΐσιος Ολάρου, Πνευματικός του Γέροντος Κλεόπα Ηλίε (1897-1990). Μετάφραση-επιμέλεια υπό αδελφών Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους. Άγιον Όρος 1990.
