Ο αββάς Ιωσήφ διηγήθηκε ότι ο αββάς Ισαάκ είπε:
«Κάποτε καθόμουν μαζί με τον αββά Ποιμένα και τον είδα να πέφτει σε έκσταση.
Επειδή του είχα πολύ θάρρος, του έβαλα μετάνοια παρακαλώντας τον «πες μου, που ήσουν;»
Εκείνος αναγκάσθηκε και είπε:
«Ο λογισμός μου ήταν εκεί στον Σταυρό του Σωτήρος, όπου έστεκε η αγία Μαρία η Θεοτόκος και έκλαιγε, και εγώ ήθελα πάντοτε έτσι να κλαίω».